Na het vervangen van de leeglopende binnenband van het voorwiel van de fiets van Hans, nog in het motel, probeerden we een ontbijt te regelen.In het aanpalende cafetaria bestelden we koffie en brood. Op de kaart stond het niet maar vrij snel kregen we ieder 4 geroosterde boterhammen met kaas. Hulde voor de flexibiliteit van de cafetariahoudster. !!
Daarna de lange weg naar de grens met Letland. Onderweg kwamen we een ouder stel tegen uit Bretange die ook op de fiets naar Tallinn aan het fietsen waren. Zij waren heerlijk aan het picknicken in de berm aan de kant van de weg.
Hij sprak redelijk Engels voor een Fransman en zij waren al zeven weken onderweg. Na een "" have a nice trip" vervolgden wij onze weg, kaarsrecht, met af en toe klimmen en dalen en voortdurend vrachtauto's met aanhangers volgeladen met boomstammen die ons met een grote boog inhalen.

Bij de grens gevraagd naar een overnachtingsplaats, niets van dat al.
Dan maar doorfietsen. Navraag bij allerlei mensen die onderweg ons pad kruisen leverde niets op. Zelfs de plaatselijke winkel weet niets van hotels en campingplaatsen. Wel gaven de lokale drinkers aan dat er diep in de bossen een prive kampeerplaats zou zijn. Gezien hun wijze van communiceren, dachten wij dat we er beter aan zouden doen om door te fietsen. Je bent dan wel moe en wil toch iets van zekerheid. Het thuisfront geraadpleegd gaf aan dat er een guesthouse zou zijn in Vecumnieki. Nog 16 kilometer te gaan.Vooruit dan maar.
Bij de plaatselijke winkel regelde Klaas een mevrouw die met de auto ons voorreed naar het guesthouse.Een dame met alleen een handoek om verwees ons naar een slaapplek boven, via een houten trap en balkon, wel plek voor 7 mensen.

Vervolgens gooide ze haar handdoek af en dook midden tussen een school vissen in de vijver die aan het huis grensde. Wat bleek, in de benedenverdieping was een sauna die het hele gezin gebruikte, Na installatie van ons ,een borreltje, hebben wij, na vertrek van de familie daar ook nog even bloot in de sauna gezeten. Een duik in de vijver ging ons te ver.

Geschreven door KlaasenHans