Na een goed ontwaken en een lekker ontbijt de eigenaar van het hotel gevraagd naar een fietsenmaker die kon lassen.Van te voren had Klaas alle termen die voor het repareren van toepassing konden zijn in het Engels en Ests opgezocht en in zijn telefoon gezet.Lassen, metaal, klemmen, solderen, e.d. De fietsenwinkel, niet ver weg was open en de man achter de balie zei ons 10 minuten te wachten want dan zou de man komen die het zou kunnen repareren. En ja hoor , direct nam hij de bob mee in zijn reparatiewerkplaats, sloot de deur en liet ons achter in de hoop dat het zou goed komen. Na een kwartiertje reed hij de bob de winkel in, keurig gerepareerd. He,he, een zorg minder.

Na afscheid te hebben genomen van de behulpzame hotelier, gingen we de grote weg weer op, op naar Tallinn, onze volgende mijlpaal. Elke grens,elke hoofdstad die we aandoen is een markeringspunt, een doel, een mijlpaal. Zo wordt het aantal gehaalde doelen steeds groter en de nog te halen doelen steeds kleiner, totdat we bij het einddoel zijn.
We moeten nu nog twee markeringspunten, nadat vandaag Tallinn is gehaald, "veroveren": de Russische grens en Sint Petersburg.
Alles wat we daarna nog fietsen en meemaken is toegift

Nog even, het bereiken van Tallinn heeft meer energie gekost dan nodig, door een verkeerde straatnaam te gebruiken bij het invoeren van de navigatieapparatuur hebben we een hele mooie maar verre buitenwijk van deze plaatst kunnen bewonderen. Klaas heeft 's avonds een biertje getrakteerd om de energiehuishouding weer in evenwicht te brengen.
Na een bezoek aan de oude stad die we lopend vanaf de citycamping bereikten, hebben we een kaart van Rusland gekocht, gegeten in een zelfbedieningsrestaurant, een biertje op het oude centrale plein gedronken en met de bus terug. De weersverwachting is niet best voor morgen.Eerst maar bijkomen van deze enerverend dag.

Geschreven door KlaasenHans