Geschreven door: Jessica
Zoals eerder gezegd kregen we in Lake Havasu City een goede tip van een Nederlandse 'local' over Mexico. We wilden namelijk eerst vanuit San Diego naar Tijuana, maar dat werd ons sterk afgeraden. We konden beter naar Los Algodones gaan. Dit is een plek vlak over de Californische grens (lees: 1 seconde lopen) en het is heel populair bij Amerikanen omdat er veel en goedkope tandartsen zitten. En dat hebben we gemerkt! We vertrokken zondag vanuit Lake Havasu naar de Mexicaanse grens, maar omdat de meeste winkels op zondag dicht zijn, besloten we de volgende dag terug te komen. Zo gezegd, zo gedaan. Maaike zat met de wegenkaart onder haar neus gedrukt, want we wilden absoluut niet met de auto de grens over, vanwege onze verzekering. Dus goed opletten! Toen we steeds meer borden tegenkwamen met "U.S. Border" en "U.S. Border, last U-turn" werden we wel een beetje zenuwachtig, maar ongeveer 500 meter voor de grens kwamen we een groot parkeerterrein tegen. Daar hebben we de auto neergezet (samen met 200.000 andere Amerikanen) en zijn we te voet de grens over gegaan. Dit ging verrassend makkelijk! We kwamen niemand tegen die ons paspoort wilde zien of onze tas wilde onderzoek, dus: top! Eenmaal in Los Algodones (het is dus echt letterlijk: de grens over en je staat in Algodones) zagen we meteen dat en waarom deze plek zo populair is. Druk! En de straat helemaal bezaaid met Mexicaanse 'proppers' voor hun tandartspraktijken. Ondanks alle Amerikanen voelt het wel direct alsof je in Mexico loopt: de smalle straten zijn overdekt en er staan allerlei kramen met sieraden, souvenirs en messen. Overal hoorden we "Hello ladies, you want to take a look at this? Very pretty!" en (onze persoonlijke favoriet) "Hello ladies, I have skinny prices for skinny girls!". Voor het ultieme Mexicaanse gevoel hebben we uiteraard flink afgedongen op wat souvenirs bij een plaatselijke verkoper die (heus waar) alleen maar echt zilver verkocht. Daarna heeft Maaike voor 6 dollar haar haar laten knippen (en het is niet eens afgrijselijk geworden!) en hebben we de middag afgesloten met een uitgebreide, authentieke Mexicaanse lunch bij een paar kraampjes op straat, voor nog geen 10 dollar. Ik ben gek op Mexico! Terug moesten we natuurlijk wel onze aankopen importeren en wij dachten dat dat net zo makkelijk zou gaan als op de heenweg. Niets bleek minder waar! De rij bij de Amerikaanse grenspost was enorm lang; hij liep van buiten het gebouw door tot halverwege de straat! Toen we eindelijk (na ruim 40 minuten) bij de controle waren, bleek die mevrouw ook nog een vriendelijk praatje te willen maken.. Ze stelde heul veel vragen over onze reis, maar toen ik wedervragen stelde, werden we snel doorgelaten. Nou, dat is ook een manier om snel door de douane te komen!
Diezelfde dag zijn we gaan rijden richting San Diego, ongeveer 3 uur. We kwamen aan op een overvolle, met kinderen bedekte camping, dus hebben we ons de rest van de avond opgesloten in de auto en niks meer gedaan dan boeken lezen. De volgende dag zijn we begonnen met een stevig ontbijt bij onze ontbijt-favoriet Denny's en met een stapel geurige pannenkoeken voor je neus ziet het leven er altijd meteen veel mooier uit, dus besloten we spontaan ons op te geven voor een segway-tour. Dat was wel voornamelijk mijn schuld, want ik wilde het heel graag omdat ik nog nooit op zo'n ding had gestaan. Dus gingen we naar de haven, waar de tour zou beginnen. Helemaal op zijn Amerikaans (dat wil zeggen: dek jezelf volledig in) kregen we eerst een 10 minuten-durende instructievideo te zien, waar eigenlijk alleen maar werd gezegd wat je niet mocht doen. Daarna kregen we een helm en kregen we instructie over de segway, dit keer inclusief dingen die je wel mocht doen. Uiteraard moesten we hierna nog een testrit afleggen voordat we de weg op gingen: daarna is het dan toch echt helemaal jouw schuld als er iets gebeurt! Ik stond in het begin een beetje wibbelig op de segway, maar algauw was ik er aan gewend en uiteindelijk vond ik het heel chill! We hebben lekker gecruised door de haven (Embarcadero) en Gaslamp, de laatste is een van de chiqueste uitgaansbuurten in San Diego. Het bijzondere 'Kissing Statue' in de haven vond ik het leukste om te zien, vanwege het mooie verhaal dat erachter zit (het is eigenlijk geen romantisch verhaal haha, google het maar).
Ook een leuke buurt in San Diego: Pacific beach! Alle tips over San Diego hebben we gekregen van mijn schoonzusje Annebelle (want die heeft een jaar in San Diego gewoond) en bij Pacific beach stond een dik uitroepteken. Dus hebben we daar woensdag gelunched en hebben we over het strand gelopen. We hebben nog even de zee gecheckt om te kijken of surflessen nu een optie zijn, maar hoewel er heel veel surfers in het water lagen, vonden wij van niet!
Hoewel we in San Francisco geconcludeerd hadden dat we niet zo gek zijn op dierentuinen, hebben we op donderdag gewoon weer een bezoekje gebracht aan San Diego Zoo! Dit is de beste dierentuin van de Verenigde Staten. Nou, wij hebben onze mening over dierentuinen helemaal bijgesteld! Deze zoo is groot en mooi en dat zijn 2 dingen die heel goed zijn voor de dieren (want ze hebben ruime en goed verzorgde verblijven). En dat vinden wij dan weer heel leuk! En extra leuk: er was een baby-orang oetang, baby-giraf en een baby-nijlpaard! Nou zijn wij normaal niet zo van de baby's, maar dan gaat het om mensen-baby's. Dieren-baby's vinden we heel leuk! Die maken ook een stuk minder lawaai dan mensen-baby's. Donderdag was het natuurlijk ook Thanksgiving, dus overal hoorden we "Happy Thanksgiving" en "I am thankful for the babies". Dat "I am thankful for.." (zelf invullen) is hier, geloven wij, wel een ding, want dat hoorden we iedereen zeggen. Uiteraard kan Thanksgiving niet afgesloten worden met een karig diner in een schaars verlichte campervan, dus besloten we chique uiteten te gaan in Gaslamp. Hoewel we ook konden kiezen voor een traditionele Thanksgiving maaltijd (gevulde kalkoen, aardappelpuree, iets met canberry's en iets met pompoen), snappen jullie natuurlijk wel dat wij voor een fantastische (serieus) en chique (helaas ook serieus) tapas zijn gegaan. ¡Olé!
En na Thanksgiving komt.. Black Friday! De dag dat alle winkels met flinke kortingen gooien! Waarom weet ik eigenlijk niet, maar wie boeit dat?! We hadden al afgesproken om bijtijds op te staan, maar toen we vrijdagochtend om 6 uur wakker waren, hadden we snel besloten om te douchen en te gaan. Om 7.45 uur stonden we in het toen al (!) drukke winkelcentrum. Ik zal jullie verder niet vermoeien met onze winkel-rituelen, maar ik kan jullie wel vertellen dat we 1 koffie- en 1 lunchpauze en bijna 11 uur verder uitgeput weer in onze campervan zaten. Moe, maar voldaan! Want wat hebben wij gescoord! Man man man. Schoenen, kleding, sieraden, luchtjes (voor mama: sorry, ik bedoel geuren). Om 7 uur 's avonds reden we het winkelcentrum uit, op zoek naar een afhaalmaaltijd. Want koken gaat dan natuurlijk niet meer.
Na een fixe nachtrust van 10 uur lang, hebben we onze laatste dag in San Diego gespendeerd in SeaWorld! Dit schijnt een van de betere water-dierenparken te zijn. De laatste keer dat ik naar zo iets ben geweest, kan ik me niet meer herinneren, dus het leek ons leuk ook hier een kijkje te nemen. Uiteraard zijn wij van mening dat je in een water-dierenpark niet nat hoeft te worden. We hebben heus wel mini-haaien geaaid, maar bij de orka- en dolfijnenshow zijn we wel bewust in de 'no splash zone' gaan zitten. Maar als je zelf een deur dichttrekt, zet God gewoon een raam open! Dus kregen we aan het einde van de middag een dikke regenbui op ons dak. Dat krijg je ervan als je droog probeert te blijven in een waterpark. Maar dat zorgde er niet voor dat wij minder lol hadden, sterker nog: door de regen was het bij de attracties hartstikke rustig, waardoor we lekker 3 keer achter elkaar in de achtbaan konden! Woehoe!
Ik wil er niet over nadenken, maar na San Diego komt Los Angeles en dat is alweer de laatste stop van onze roadtrip. Over 10 dagen staan we op LAX en vliegen we terug naar Schiphol. Gelukkig hebben we tot die tijd nog een van onze hoogtepunten, Disneyland LA, en een klapper van een afsluiter: Universal Studios! Ik kan niet wachten!
Geschreven door KeesMaakopreis