Geschreven door: Maaike

Op weg naar de Grand Canyon zijn we kort gestopt bij Horshoe Bend. Hier is te zien hoe de Colorado River een hoefijzer achtige vorm om een rots heeft gemaakt met allerlei prachtige kleuren. Na dit kort bekeken te hebben (er kwam een stoet fossielen aan die we voor wilden blijven), gingen we op weg naar de noord kant van de Grand Cayon (de zuid kant was gesloten).

We hadden hoge verwachtingen van de Grand Canyon, omdat iedereen er zo lyrisch over is. Na het afleggen van de weg die wel eindeloos leek, kwamen we dan eindelijk aan. Echter, de camping en het Visitors Centre waren dicht, omdat het seizoen voorbij was. De eerst volgende camping was behoorlijk ver weg, dus besloten we snel een hike te doen en weer weg te gaan. Met de hike liepen we een stuk de Canyon in, waardoor we een mega uitzicht hadden. Het was wel heel vet, maar toch waren we een tikkeltje teleurgesteld. We hadden er iets meer van verwacht. Het noorden is een stuk minder toeristisch, maar ook minder spectaculair dan het zuiden. Achja, je kan niet alles hebben in het leven. Na een uur waren we dus weer uitgekeken en vertrokken we richting de stad Flagstaff.

Flagstaff was nog best een eind, dus kwamen we 's avonds pas aan. De volgende ochtend kwamen we er achter dat onze donuts op waren, dus was het tijd voor een bezoekje aan Fractured Donuts. Dit is een winkel die verse donuts maakt, waarbij je zelf het galzuur en de toppings kan kiezen. Op Groupon hadden we een bon van 5 donuts voor $6 gekocht. Vervolgens hebben we in een Hollandse tent koffie gekocht en buiten in de zon ons ontbijt op gegeten. Wat een leven! De rest van de dag werd gevuld met rondlopen en winkelen. Maar ook dat hadden we snel alweer gezien, dus gingen we weer verder naar Sedona. En jawel: ook hier weer rondgelopen en gewinkeld. Wat een enerverende reis. De camping waar we 's nachts verbleven was wel erg leuk. Rond etenstijd strooide de campinghouder kattenvoer naast het registratie kantoor, waar wasberen em stinkdieren op af kwamen. Het was een hele happening, want de hele camping kwam er op af (lees: één gezin van vijf mensen en een bejaard stel). En sociaal als die Amerikanen zijn kwam er natuurlijk weer een heel gesprek op gang. Jessica werd aangeklampt door het kleine, blonde, praatgrage dochtertje van het gezin (die bijzonder veel op Jessica zelf leek, die klepzeiker). Ikzelf hield het liever bij de volwassenen (dat dochtertje had dat zelf liever ook geloof ik, want in tegenstelling tot Jessica werd mij geen blik waardig gegund haha). Wat een kindervrienden zijn wij toch... Tijdens het gesprek met het bejaarde stel hadden we weer een aantal tips gekregen. De dag erna zouden we naar Cathedral Rock gaan! Dit is de meest gefotografeerde plek van Amerika en tevens de inspiratiebron van Walt Disney voor het Disney kasteel.

Zo gezegd, zo gedaan. Om Cathedral Rock zat een mooi stuk bos met een rivier waar we door heen gewandeld hebben. 'S middags wilden we kijken of er nog iets spannends te doen was, zoals een helikopter vlucht over de zuid kant van de Grand Canyon. Helaas was dit dik $500, wat we toch een tikkie overdreven vonden. We kwamen er wel achter dat we de Cathedral Rock ook konden beklimmen. De volgende ochtend beklommen we die rots nog even met boven aan de top een prachtig uitzicht over de vallei.

Flagstaff ligt op Route 66 en is ontzettend leuk om te zien! We wilden iets meer van Route 66 zien, dus besloten we Phoenix over te slaan en eerst naar het noorden vanuit Sedona weer naar Flagstaff te gaan en vervolgens richting het westen naar Williams en Kingman. Tijdens het rijden kwamen we 'Bearizona' tegen. Een drive thru park waar je o.a. wolven en (no shit) beren kan zien. Naast de drive thru zat er ook nog een kleine dierentuin die we kort bezochten. Zeker een aanrader, het was super leuk! De dagen er voor had ik niet zo goed geslapen door het gepraat van Jessica in haar slaap (lord save me), dus overnachtten we in Kingman in een motel. Helaas had iemand het idee gekregen om midden in de nacht tot wel 2 keer toe keiharde muziek aan te zetten en te gillen, waardoor mijn nachtrust nog erger was verstoord dan die dagen er voor. Gelukkig kregen we gratis ontbijt (bananen, brood en cereal zonder yoghurt), dus hebben we onze zakken vol gepropt met gratis voedsel en bestek. Bagger tent. Genoeg van Kingman vertrokken we in zuidelijke richting naar Lake Havasu. Havasu betekent in indianen taal blauw, wat het meer dus ook is. Echt super mooi! Daar aangekomen reserveerden we een plek op een state park aan de rand van het strand. Vanaf daar was het een kort stukje naar de London Bridge die Amerika van Engeland heeft gekocht en een Engelse dorp wat daar naast gebouwd is (vraag me niet waarom, ik vond het zelf ook vrij apart). In Lake Havasu was het rond de 20 graden en stralende zon, dus besloten we een boot te huren en de rest van de middag lekker rond te varen en te zonnen. Het avond eten was voor de verandering een keer goed gelukt, maar Spaghetti Carbonara á la mama kan dan ook niet mislukken. Thanks moes!
Door alle rust van Lake Havasu en gebrek aan wifi reden we na een heerlijke nachtrust richting het Visitors Centre voor een overzicht van alle hikes. Tijdens ons gesprek met een medewerker kwam de directeur uit zijn kantoor, die een Nederlander bleek te zijn! Hij gaf ons een aantal tips over Mexico en over de hikes vlak bij het meer. 'Je kunt hier niet verdwalen', zei hij nog. Há, dan onderschat hij ons! Na een gezellig gesprek stapten we in de auto op weg naar het wandel gebied. Het eerste deel wat we wilden doen heette 'The Crack'. Dit was een verlenging van het hoofd pad, wat door een Canyon liep. Na veel klimmen en klauteren kwamen we er weer uit, waarna er de keuze was om het rondje af te maken of terug te gaan. Het rondje af maken zou 3 uur duren en de tweede trail die we wilden doen zou ook al 3 uur duren. Toch kozen we ervoor om het rondje af te maken. Na de hand getekende kaart te volgen en twee keer rechts aan te houden waren we toch een fractie van een seconde enigszins verdwaald, maar na het beklimmen van een 1000 m hoge berg en ons magnifieke richtingsgevoel kwamen we terecht op het pad van de tweede trail 'Lizard Peek'. Hoe? Zoals eerder gezegd: het is een gave. De rest van de hike bestond uit het beklimmen van behoorlijk stijlen bergen (beetje Angels Landing idee), met op de top een 360° uitzicht over Lake Havasu en de stad. Super gaaf! Leuke bijkomstigheid: bovenop de berg konden we onze Campervan zien, dus we hoefden alleen maar de richting te onthouden en die kant op lopen: kan niet mis gaan zou je denken! Dat dachten wij ook, tevergeefs. Maar al met al was de hike ontzettend leuk en al die extra verbrandden calorieën konden we wel gebruiken, want helaas zijn we toch wel wat aan gekomen :(. Om aan te geven hoe erg we hier mee zitten: de ochtend erna hebben we twee mega cupcakes gegeten voor we naar Mexico vertrokken. In Nederland letten we wel weer op de lijn! :D

Geschreven door KeesMaakopreis