Toen we ons gisteren eigenlijk een beetje zaten te ver velen hadden we alle tijd om de verdere route uit te stippelen. Er zaten een paar kleine aardigheidjes in maar om daar nu een apart doel van te maken was eigenlijk te veel eer voor de bezienswaardigheid. B.v. de Bufones de Pria van Llanes. Een soort blaasgaten waar het zeewater uit spuit. Er zijn hier ook nog spectaculaire watervallen en een grot met schilderijen van bizons etc. Dat werd dan weer veel heen en weer rijden en dat vonden we jammer van de tijd. Bovendien was het weer hier niet zo heel mooi, laaghangende bewolking etc. Dus besloten we meteen naar Potes en de Picos de Europa door te rijden. Vanmorgen was het weer grote uittocht en wij waren een van de eersten, die de afmars bliezen. Het was bewolkt en het miezelde. Dus geen heimwee om nog even te blijven. Het grootste deel van de weg was het Autoweg, alleen het laatste stuk moesten we het binnenland in over de N261, een mooie maar niet al te brede weg. Geel met groen erlangs is altijd de moeite waard. Het nadeel is dat het totaal niet opschiet. Over het laatste deel deden we bijna 2 uur. We kregen al meteen mooie dingen voorgeschoteld. Was het tot nu toe soms een replica van Oostenrijk op zijn Spaans, nu kwam het ruige werk aan de beurt. De steenmassa's waren hoog, ruig, scherp gepunt en gewoon indrukwekkend. Anders kon je het niet noemen. Uiteraard een stroompje ernaast in het dal. Kleine dorpjes onderweg totdat we Potes in het vizier kregen. De schrik sloeg ons om het hart. Het was zaterdag en bovendien hier een lang weekend vrij en wij vreesden voor een uitverkoop van staanplaatsen. Veel campings konden er hier niet zijn. We reden nu in een dal met aan weerskanten groene heuvels, dus daar is dan niet zo veel plaats. Bovendien nam Potes een hele boel ruimte in beslag. Voor zo'n gebied een megastad. Het ene winkeltje met souvenirs na het andere, het was er vergeven van de terrasjes en auto's in overvloed met als gevolg gebrek aan parkeerplaatsen. Toen we de drukte achter ons hadden reden we de eerste camping voorbij, keren kon niet; de weg was te smal en dus doorrijden. Verderop was er nog camping La Isla-Picos de Europa, 2.5 km van Potes af en naast een riviertje. Lekkere slaapmuziek vanavond. En wat nog beter was, plenty plaatsen, niet te geloven. We hadden moeite met kiezen waar we staan wilden. Langs de beek waar we nu staan was het wel een beetje scheef zodat we nu aan de achterkant "op hoge poten" staan en aan de voorkant bijna met kont aan de grond zitten. We hadden net alles op peil en wilden gaan eten toen we tot onze schrik een invasie van drie auto's zagen waaruit een heleboel bagage en minstens 12 Portugezen tevoorschijn kwamen. Allemaal met tenten en in de leeftijd categorie van 20 tot 30 jaar. Gelukkig maken ze niet veel lawaai. Natuurlijk weer een heleboel Hollanders, meest kleine campers of busjes. Ook hier weer hoge scherpe bergpunten waarvan we er maar een paar zien want er hangen nog steeds wolkenflarden voor. Maar het blauw krijgt de overhand. Morgen eerst maar eens naar de kabelbaan en kijken wat we daar kunnen met wandelroutes. Er moeten er genoeg zijn. Misschien blijven we hier wel een week!!

Geschreven door Joost.op.reis