Vanmorgen op pad naar de bovengrondse parkeerplaats in Besançon; ze hebben hier volgens de navigator maar één ondergrondse. Dus veel keus was er niet. We hadden er een uitgezocht vlak bij de rivier de Doubs bij de zg. docks. Toen we aan kwamen rijden blonk het al van het blik, dus waren wij blij dat we nog een plaats vonden. Hier moet je kennelijk tijd inkopen en meteen betalen bij de parkeerautomaat. Best lastig want het geeft tijdsdruk voor een toerist. Maar dat was het ergste niet. Op het display stonden hele rijen getallen en andere iconen, waar wij niets van snapten. Hoe je een
en ander in werking moest zetten stond er niet bij, dus dat begon al goed. Gelukkig waren wij niet de enige die parkeren moest. Dus toen er weer iemand aankwam hebben wij die meteen aangeklampt met het verzoek of ze voor ons de nodige stappen wilde ondernemen om een bon te krijgen. Alles wat we er nog van hebben onthouden is dat je kennelijk drie keer 1 moest ingeven om een soort programma in werking te stellen. Daarop moest je het nummer van je auto in vullen! Wat een onzin vonden wij en dan kon je 22 minuten parkeren. Wilde je langer dan moest dat via allerlei toetsen weer aangepast worden. Dus mevrouwlief moest twee keer voor ons aan de slag om de maximumtijd van 3 uur voor ons te reserveren. Gelukkig deed ze dat zonder morren en wij hebben heel vriendelijk merci bien gezegd. Toen met de plattegrond in de hand de stad in. Het bezienswaardigheden centrum is niet heel erg groot. Een stadhuis in de revisie en op het zelfde plein de kerk van de Heilige Peter. De kerk was al een tijdje in gebruik en dat was te zien. Renovatie van vooral het plafond was dringend noodzakelijk. Het pleisterwerk liet op veel plaatsen los. Daardoor maakte het geheel een beetje een armoedige indruk. En kerkbanken kennen ze ook niet, hier mocht iedereen op stoeltjes zitten. Dat gaf de indruk of je in een of andere dorpszaal een toneelvoorstelling of iets dergelijks bijwoonde. De tweede kerk, die we bekeken hebben was van de Heilige Madeleine, die aan hetzelfde euvel leed. Alleen hadden ze hier een afdeling voor de betere stand, die tapijt onder hun voeten hadden en helemaal achterin stonden bijzonder kleine en ongemakkelijke stoelen. We hebben ook nog een synagoge gezien.
De stad is erg groen en het loopt er gezellig in de winkelstraatjes. Ook langs de Doubs is het leuk slenteren. De Citadel lag een stukje buiten het centrum en daar zijn we maar te voet heen gegaan omdat we dan het parkeerprobleem daar konden omzeilen. Je kon de autoroute volgen of met de trap: 365 treden omhoog en ook weer omlaag. Omdat we krap in de resterende tijd zaten hebben we het bij de buitenkant gelaten. Hier waren ze erg secuur, bij de ingangspoort stond bewaking, die vooral de rugzakken controleerde. Ook de handtas van Dinie kreeg belangstelling, maar die was niet groot genoeg voor bommetjes. Op de terugweg bij de Carrefour boodschappen gedaan en meteen afgetankt voor morgen. Omdat het zo’n heerlijk weer was in T-shirt in de zon gezeten en later nog even gekeken waar al die zweefvliegtuigen vandaan kwamen, die we steeds zien overkomen. Vlakbij was een vliegveld en een model vliegveld. Bij allebei even gekeken. In de hangar van de grote jongens stond het vol; op het veld van de kleine jongens was ook veel drukte. Volgens Joost stond de kwaliteit zowel van de vliegtuigen als de vliegers aardig in verhouding met de grote van de modellen. Beetje een rommeltje, maar ze hadden ook plezier.
Het is nu bijna 8 uur en nog steeds een prachtige zomeravond. Houen zo.

Geschreven door Joost.op.reis