Toen we vanmorgen het reisdoel wilden inprogrammeren konden we de plaats Bronnoysund wel vinden maar de straat niet in de navigator van de auto. Omdat daar een foutje van moeder Aarde staat: nl. een berg met een vierkant gat erin wilden we dat wel eens zien. De Torgattan zoals de berg heet is wel een bezienswaardigheid. Je kunt er omheen lopen en ook door het gat kan je met enige moeite heen. Maar het betekende wel veel omrijden vanaf de E6 en een tochtje met de pont ook nog. Hadden wij er bij nader inzien niet voor over. Heen en terug is het 200 km. Dus reden wij de afslag lekker voorbij en hadden een rustig tochtje naar waar we nu zitten in Korgen. De overgeschoten tijd maken we ergens anders wel op. De Lofoten kennen we niet, dus hebben we daar nu nog meer tijd voor. Ook hier veel bos, altijd water en nu weer wat ruigere bergen. Ook de sneeuw is soms terug. De E6 is de Noordkaap Route en je denkt dan: daar komt veel verkeer overheen en is dus in prima staat maar de Noren denken daar anders over. Gewoon een soms goede, soms slechte, soms smalle weg. Van alles wat. Maar wel lekker rustig, misschien omdat het zondag is? Midden in the middle of nowhere kon je met de trein!! Er waren nog twee personeelsleden aan het werk en zo te zien was alles redelijk nieuw.Er hing zelfs een reisschema! Ook bussen rijden er maar nog nooit iemand op de bus zien wachten. Joost heeft een steentje beschilderd met een vrolijk gezichtje en dat neergelegd in een bushalte hokje. Ons adres staat er achter op. Maar waarschijnlkijk zullen we er net als van de flessenpost niets meer van horen. Nog iets wat we nooit gezien hebben. Gisteravond kwam er nog laat een grote vrachtwagen aanrijden op de camping. Die komt nog laat wat brengen maar nee: hij bleef kamperen. Er stond een huishoudtrapje om erin te klimmen. Van het interieur was niks te zien. Maar zo gaat het kennelijk ook.
Vandaag weer de hele dag lekker weer. Hier zitten we nu in een buitje voor de rest van de avond. Ook hier loopt de boel laat in de middag vol. Dit is een camping die in een Noors campingboekje staat. We hebben ondertussen een tas vol. Nu moeten we gaan bedenken of we in Mo I Rana nog wat rondkijken of het stuk naar de Lofoten in tweëen delen.

Geschreven door Joost.op.reis