Gisteravond nog even naar de waterval achter de camping gelopen, tenminste voor zover we zin hadden. Het was niet altijd een wandelpad, 1.3 km lang. Hoofdzakelijk omhoog natuurlijk want hij kwam van boven een berg af naar beneden waar hij langs de camping liep in een ruisend beekje. Gelukkig ver genoeg van ons plekje aan het water af. Vannacht begon het opeens flink te waaien en Joost is nog naar buiten gegaan om de caravan op de handrem te zetten. Want wij stonden lekker aan de rand van het water en hadden geen zin in een bad in zee. We schudden af en toe behoorlijk. Gelukkig werd het later minder en het druilde alleen een beetje! Maar vooruit: wij moesten weer verder. De omgeving, zo als wij die inmiddels gewend waren, veranderde plotseling in een hoogvlakte, kaal en somber. Je zou daar toch echt niet willen wonen. En met een laaghangende bewolking kunnen we ons voorstellen dat de mensen hier last hebben van depressiviteit. Het verkeer verliep niet altijd even soepel. Twee keer een file gestaan en dit keer niet gemaakt door ons. De eerste was na Alta waar ze aan de weg bezig waren. De tweede was op de kale hoogvlakte. Hier vloog een helicopter rond, wij hadden geen idee waarom maar later zagen we een camper staan met pech. Had die het veroorzaakt op de een of andere manier ? Onderweg veel sneeuw gezien met hekken voor als de sneeuw te hoog voor lawine bescherming. Ook de nodige rendieren gezien, soms hele kuddes. Elanden alleen op borden, de gluipers. Gisteren een vos, die de weg overstak. Op de kale vlaktes waren alle huizen voorzien van een sneeuwscooters in de tuin. Dan weet je wel hoe het hier 's winters is. Bij Alta waren er drie campings maar die lagen te ver van de Noordkaap af voor morgen. De afstand wordt dan te groot. De weg was vandaag overigens prima. Je kon lekker opschieten. Na Alta werd de spoeling van campings dun. Een keer dachten we beet te hebben maar het waren de vaste standplaatsen van een campingclub. We mochten wel op de parkeerplaats blijven staan. De eerstvolgende echte camping was 1 1/2 uur verder. Dat hebben we dus gedaan en daar zitten we nu. En dat is ongeveer 120 km vanaf de Noordkaap. Heen en weer is volgens de campingbaas goed te doen. Dus gaan wij morgen alleen met de auto op stap. Het parkeerterrein , want veel meer is de camping niet, staat inmiddels alweer vol. Het terrein wordt beheerd door een of andere religieuze organisatie, die zo de kas vullen. Ze hebben ook huisjes en die vanavond vol met oud fruit uit Kirkenes. Aangevoerd met een bus en nu verdeeld over de bestaande overnachtingsplaatsen. Waarschijnlijk zoiets als Thuvine - Kirkenes.
Het regend inmiddels heerlijk, een buitje voor de nacht. Tikt lekker op het dak maar wel slaapverwekkend. We hebben nog een 0% pilsje voor ons allebei en dan lekker de koffer in. Morgen zien we wel weer verder.
Inmiddels heeft joost weer een pasfoto op een steentje getekend en die gaat morgen naar de Noordkaap.

Geschreven door Joost.op.reis