Na een stevige fietstocht volgens Strava (61 km per uur als je gaat fietsen!) over het Skagerrak zijn we er! (zie foto). Om 9 uur stonden we al op de veerkade te wachten bij een gesloten poort. Voor ons nog twee ongeduldige vakantievierders. Om de tijd te doden keken we "mensjes". Er liep een dame rond, grote dierenvriend, die rupsjes van een wisse dood onder de autobanden redde door ze met een papieren zakdoekje op te rapen en
aan de kant van het trottoir te zetten. Ze heeft er minstens drie gered en dat liegen wij niet.
Voor ons stond iemand die kennelijk geen ticket had of een verkeerde en wij maar wachten tot hij het voor elkaar had. Duurde minstens een kwartier. Toe we aan boord waren stonden we volgens de indeling vooraan bij de laadklep. Vonden wij eerst wel mooi want dan dan ben je vlug weg. MAAR: door de grote snelheid van de boot werd er flink zeewater omhoog gezogen en dat kreeg onze auto op zijn dak. Een zeewaterdouche van bijna twee uur levert veel zoutkristllen op. Het was er helemaal mee bedekt zodat wij al aan een stevige wasbeurt dachten. Dat werd ons bespaard door een flinke regenbui op de camping.
Onze zeepost is gepost op ongeveer een kwartier afstand van Kristiansand. Ben benieuwd of we hier ooit wat van horen.
Na aankomst in Kristiansand was het nog ongeveer 85 km rijden om op de geplande camping in Byglandsfjord te komen. Mooie camping aan het water. Opvallend veel Nederlanders. En wat ons ook opvalt is dat caravans een uitstervend ras worden. Allemaal campers en vooral veel van het type Pösel, een grote brestelbus omgebouwd tot caravan.

Geschreven door Joost.op.reis