Toen we vanmorgen opstonden was het bewolkt en regenachtig en stond onze excursie naar Ermita San Juan de Gaztelugatze ter discussie. Wel of niet gaan want het was vanaf Orio toch zo'n 100 km rijden. Na bestudering van de weerapps dachten we het er wel op te kunnen wagen. De plaats Bermeo niet ver er vanaf moest tegen de tijd dat wij er zouden zijn wel zonder wolken en hopelijk ook zonder nattigheid zijn. Dus togen wij op pad. Over de AP8 want de kustweg zou te lang gaan duren. Het was wel bewolkt maar het bleef droog en wij hadden goede moed.
Helaas, toen we nog zo'n km of 10 van de plaats van bestemming af waren trok de lucht dicht en begon het weer te regenen. Lucht en zee waren een grote grijze soep waarin niets te onderscheiden viel. Maar ja, als je al zover bent probeer je het toch. Tegen beter weten in stonden wij een kwartiertje later op het parkeerterrein vlak bij het begin van de weg naar het eiland. Het parkeerterrein was vol. Een bus en een tiental auto's . En we hadden ons er zo op verheugd. Dit had het hoogtepunt van deze etappe moeten worden. Nu moeten we het verzetten naar de volgende stop en het dan nog maar eens proberen.
Dus zat er niets anders op dan weer naar huis te gaan. Onze tolapp heeft het vandaag druk gehad. Dat is toch wel een gemak, niet hoeven wachten bij de tolpoortjes. De verrassing komt thuis als we betalen moeten. Maar als het net zo gaat als met die uit onze Noordkaapreis is het een koopje. Die zijn nl. nog steeds niet binnen. De rest van de dag was het dus binnen zitten, boekje lezen en wachten op droog weer zodat we ons tegen de avond nog even luchten konden in een kort wandelingetje naar het strand. Morgen komt er weer een dag en daar voor hebben we een rondrit langs de kust gepland. Duimen dus maar.
De eerste foto komt van internet maar hadden we liever zelf gemaakt. De laatste foto is van een eenzame wandelaar die we tijdens onze avondwandeling ontmoette. Nu regent het alweer.

Geschreven door Joost.op.reis