Het schijnt dat Kirkenes de meest oostelijke stad van Noorwegen is en bovendien ook nog aan de Russische grens ligt. Hoewel je daar weinig aan hebt want je mag er niet dichtbij komen en foto's maken schijnt ook niet te mogen. Dus Nikita van Elton John zullen we niet zien in haar wachthuisje.
Maar voor dat we daar zijn moeten we eerst drie dagen rijden vanuit Skaudi want het ligt een eindje weg. Je kan der op twee manieren komen: "bovenover langs weg 98 die langs de kust loopt of de grote weg E6 die meer door het land loopt. Wij kozen voor de bovenover als die niet te slecht uit zou vallen wat wegdek betreft.
Toen we vanmorgen wegreden had het weer - na een hele nacht zonneschijn - de lol er weer af en was het lekker nat. Maar ja, daar doe je niks aan dus gewoon op pad. eerst benzine tanken. Hier kun je alleen met een kaart tanken, lekker makkelijk. En als je een bonnetje wilt moet je een extra trucje met je kaart uithalen om aan dat papiertje te komen. Of anders maar afwachten wat er thuis op de afschriften ligt. We houden dat netjes bij; elke dag even noteren. Het eerste stuk van de weg hadden we gisteren al gedaan en was dus niets nieuws. Maar eenmaal voorbij Lakselv werd het landschap echt kaal. Een leek een beetje op de toendra zoals wij die ons herinneren uit onze reis naar Rusland, veel berkeboompjes en meertjes. De een van ons vond het prachtig, nummer twee vond het een beetje verlaten en niet mooi. De weg was goed te berijden en liep mooi langs wat nu nog fjorden zijn maar later wordt het de Barentszee. Vakantieverkeer was er nauwelijks nog. Geen fietsers, geen motorrijders en zelfs de campers leken op weg naar huis. We hadden gisteren op Google uitgebreid nagelopen of er wel cam;pings waren te vinden of dat het veel wild camperen zou worden. In de bekende campingboeken was er niets te vinden. Maar Joost had wat gevonden in Kunes waar we nu zijn en in Ifjord. Maar deze laatste plaats was voor vandaag te ver. Het was wel lekker rustig rijden want je zag nauwelijks verkeer langs komen. Het leek wel of hier geen mensen meer woonden. Plaatsen waren superklein. In Lakselv was een super Coop waar we flink ingeslagen hebben. Kunnen nu weer een paar dagen vooruit. Soms kan je kiezen of je in Noorse kronen of meteen in Euro's wilt afrekenen. In Euro's weet je meteen hoeveel armer je bent. We lopen trouwens al dagen te zoeken in elke wat grotere winkel naar een kookwekker. De onze had geen stem meer en is met pensioen. Maar kennelijk doen ze hier alles op de gok want je vindt van alles maar dat niet! Verder hebben we vanmiddag lekker lui op de bank gelegen. De rest van de etappe is in twee parten verdeeld en dan maar eens zien wat Kirkenes te bieden heeft.

Geschreven door Joost.op.reis