Rondrit door de omgeving gemaakt vandaag. Het eerst was de Foz de Arbayún aan de beurt. Volgens de folders La Reina van de kloven in Navarra. Dat zal best kloppen, want de kloof is gigantisch diep en je kon er vanuit het uitzichtpunt bij Iso tamelijk ver inkijken. Jammer genoeg kun je hier niet in wandelen, alleen maar Kijke, kijke en nergens aankomen natuurlijk want het is beschermd gebied. Er moest hier in de buurt ook een voederplaats voor de gieren zijn, maar die hadden zeker een dagje vrijaf want er was er niet één te zien. Ook niet bij de Foz waar we gisteren waren en waar er genoeg rondvlogen .
Dus was het 2e punt op de agenda voor vandaag aan de beurt: het klooster van Leyre. Daar was het een en ander te doen: een stelletje vrome, oude vrouwtjes verdween in de kerk. Er werd net flink de klok geluid en er verscheen ook een monnik in pij, die ze begroette. De kerk was er een zoals zoveel andere! We hebben niet afgewacht wat precies de bedoeling was maar zijn schichtig naar de uitgang geschuifeld. Ook hier was de moderne tijd doorgedrongen. Een fatsoenlijk waxinelichtje opsteken is er niet meer bij. Als je 20 eurocent in de gleuf gooit gaat er waarschijnlijk een kaarsje met led-lampje branden. Er brandde er al eentje als voorbeeld. Het bijpassende gebedje hing op een schilderijtje erboven.
Omdat het even flink regende en wij zelf ook last van hoog water hadden hebben we de cafetaria met een bezoek vereerd. We lustten ook wel koffie met koek. Op de bar stonden verschillende wat ondefinieerbare baksels. Wij hebben er een aangewezen, die ons wel wat leek. Toen de bestelling gebracht werd bleek het tortilla de patatas te zijn, ofwel aardappelomelet met een stuk stokbrood. Klein beetje hilariteit aan ons tafeltje, maar we waren toch lekker uit eten, nietwaar?
Na dit intermezzo was het kasteel van Javier aan de beurt. Het ligt allemaal vlak bij elkaar, je bent er zo. Hier was een mooie kerk bijgebouwd waar nog een van de laatste Pausen geweest moet zijn, waarschijnlijk Johannes de ?? Zijn buste stond op het plein met foto’s van het gebeuren. De kerk en het kasteel zijn vernoemd naar de gelijknamige heilige, die zelf ook een reislustig type moet zijn geweest. Hij was in het kasteel geboren als zoon van een welgestelde familie . In het kasteel was een museumpje gemaakt waarin je zijn levensloop kon volgen. Hij startte in 1541 een wereldreis van maar liefst 11 jaar om nooit meer terug te keren want hij stierf in China! De rest van het kasteel was redelijk origineel. Het was er hartstikke druk met toeristen; onze auto stond moederziel alleen op de parkeerplaats!!
Daarna nog even gekeken of we het laatste stuk van de kloof, waar we gisteren waren, van de weg af konden zien; wat lukte. Wel ten koste van een paar baggerschoenen. Dinie mocht tenminste niet de auto in zonder eerst met een paar stokjes in de weer te zijn geweest.
We hadden het toen wel zo ongeveer gezien en zijn terug gegaan naar de camping. En of de duvel ermee speelde: we zaten nog niet in de caravan of de zon begon te schijnen en de temperatuur steeg meteen.
Trouwens: de rivier is in de loop van de nacht minstens 2 meter gezakt; een bruggetje erover het stadje in waar je gisteren nog natte voeten kreeg kon je nu passeren. Later in de middag toen het weer helemaal opklaarde zijn we nog even naar de Foz de Lumbier gereden om de gieren te bekijken en te zien hoever het water weer gezakt was. Gieren waren er in overvloed evenals het water in het laatste tunneltje!
Morgen houden we het hier voor gezien en gaan we weer verder.

Geschreven door Joost.op.reis