Niet echt veel te vertellen maar gelijk ze hier zeggen... just checking in! Gisteren, na een ontbijtje bij Starbucks (ja alweer... ze zitten hier namelijk om de hoek, lekker makkelijk) worden we om 10u15 opgepikt door de uber. Omstreeks 11u komen we aan in de luchthaven en om 11u15 hebben we de valiezen al ingecheckt en zijn we door de security. En alzo kan het wachten beginnen ... de vlucht is vertraagd en om 14u vliegen we richting Detroit... waar het wachten verder gaat. We hebben hier een layover van 4 uur. Zucht... Gelukkig is deze vlucht on time en om 22u50 zetten we voet op Atlanta’s bodem. We haasten ons uit het vliegtuig en volgen het bagage claim bordje. Na 10 min serieus doorstappen in een lege gang hebben we plots door dat de rest van het vliegtuig in de trein, die naast ons rijdt, zit. Het lijkt ons verstandig om ook in te stappen... 3 stops later, in totaal ongeveer 2 km dus, zien we Jack zwaaien. We pikken de valiezen op en rijden in een half uurtje naar het huis van Jack en Ellen. Amai... we zijn hier, om het op z’n ’eigen kweeks’ te zeggen ”met onze asses in de butter gevallen hé”! We praten wat bij en rollen om 1 uur in ons bed. Het voelt alsof we in een B&B zitten, wat een prachtige kamer met en suite badkamer. Om 7u30 zijn we alweer uit de veren want we rijden, met een keicoole truck, richting Kiawah. We zijn er uitgenodigd voor een verblijf in het beachhouse. De rit neemt 7 uur in beslag en onderweg stoppen we voor typische southern lunch in Aiken. Een typische southern lunch is een "all in one": indigestie, hartaanval en torenhoge cholesterol, alles in één! Alles is hier gefrituurd! Het was best lekker, maar niet voor elke dag. Check zeker ’ns het broodje van mijn burger, zo weten jullie waar we aten. Ondertussen zijn we aangekomen in the beachhouse... ik zeg dat niet rap maar... amai mijne frak! Onze kamer is gigantisch, heeft een badkamer met bad en douche én... een dressing voor hem en haar. We zitten hier samen met Jack en Ellen en vrienden van hen, Gigi en Nate, een super sympathiek koppel. Terwijl de kip en de ribbetjes in de smoker zitten maken we met z’n allen een strandwandeling en genieten van een mooie zonsondergang. Morgen verkennen we de buurt en later op de week gaan we naar Charleston, één van de oudste steden van de VS. En nu... tijd voor een aperitief! Cheers!

Geschreven door Evas.reisblog