Onze voormiddag was heel chill, om 9u gingen we op ons gemakske ontbijten en daarna hebben we nog anderhalf uur aan het zwembad gelezen en geluierd. Omstreeks 12u checken we uit en rijden we richting Puerto Morelos. Aangezien het maar een uurtje rijden is en we pas om 15u kunnen inchecken maken we nog een tussenstop in Playa Del Carmen... daar wacht ons een cultuurshock. De ene winkel tegen de ander en het ene resort al groter dan het andere. De ene Amerikaanse keten naast de andere. We hebben allebei zoiets van "chance dat we hier geen 14 dagen moeten zitten". De andere koppels en gezinnen die meegingen op de uitstappen met Kristel hadden nl. Playa del Carmen als uitvalsbasis gedurende 14 dagen. Dit voelt echt niet als Mexico. Maar... ik las dat er hier een klein Frida Kahlo museumpje is, eentje dat vooral inzicht geeft in haar leven. We betalen een pittige toegangsprijs en krijgen een persoonlijke gids die ons aan de hand van een tijdsband met foto's het leven van Frida vertelt. Er hangen hier enkel reproducties van haar werken want het is door de regering niet toegestaan om echte kunstwerken tentoon te stellen in "risicogebieden" en aangezien het hier heel vochtig is en er steeds kans is op orkanen, zien we hier dus enkel reproducties. Een paar weetjes: Het schilderij met het aapje (dit was trouwens haar favoriete huisdier en diende als surrogaatbaby aangezien ze geen kinderen kon krijgen) werd in de jaren '80 gekocht door Madonna, de aankoop door deze superster lag mee aan de basis van Frida's bekendheid. Het grote schilderij met de 2 Frida's werd in de jaren '40 door de Mexicaanse regering aangekocht voor 1350 pesos (ong 67 euro), het kleine zelfportretje (ong 15 op 15 cm) werd een aantal jaren geleden geveild voor 34,9 miljoen! Haar allerlaatste schilderij was dat van de watermeloenen, háár voorstelling van de Mexicanen. Ten eerste omwille van de kleuren, die dezelfde zijn als die van de Mexicaanse vlag en ten tweede omdat een watermeloen, net zoals de Mexicanen, een harde schil heeft en doorzetting vereist maar binnenin zacht en zoet is. Ze signeerde dit 3 dagen voor haar dood. Na het museumbezoek wandelen we nog even tot aan het strand en daarna gaat het richting Puerto Morelos, onze eindbestemming van deze fantastische reis. We maken een korte strandwandeling tot aan de pier en de beroemde scheve vuurtoren, ik maak wat foto's en dan vleien we ons neer op het witte zand, genietend van de 1001 verschillende muziekgenres, want al die Mexicanen komen naar het strand met een volle frigobox (neen, niet met limonade en water) en een luide muziekbox. Tegen valavond zijn we hier ook nog 'ns getuige van een mooie knieval en een huwelijksaanzoek, waarop het strand spontaan in applaus uitbarst. Onze verdere plannen hier zijn momenteel nog miniem... we are going with the flow en zien wel wat er op ons pad komt. Hasta la vista, baby's!

Geschreven door Evas.reisblog