Na het verslagje van gisteren vertrokken we richting Aduante, een restaurantje dat heel mooi oogt en zich in de Calle 59 bevindt. Ook hier ziet de menukaart er veelbelovend uit. We nemen een ceviche van octopus om te delen en tonijn met risotto als hoofdgerecht. Laat ons zeggen dat de uitdrukkingen: Niet alleen het uiterlijk telt en schoenmaker blijf bij je leest hier wel van toepassing zijn. De ceviche vinden we allebei heel lekker, maar hoe je een stuk tonijn kunt ver* is mij een raadsel. De prijzen swingen hier trouwens, naar Mexicaanse normen, de pan uit. Weer een les geleerd. We won't be back! Daarna wandelen we richting de Malecon waar stipt om 20u de watershow start. Op de tonen van Tom Jones, Shirley Bessy, Elvis Presley, Johnny Cash en wat Mexicaanse charmezangers, spuiten en swirlen de fonteinen in het rond. Er is heel wat volk present en hier en daar hoor je zelfs een Vlaams woord. Tussen de marquesitaverkoopsters, met hun mobiele kraampjes, is er grote concurrentie. Leuk om te zien.
Zoals ik eerder al vermeldde, verblijven we hier noodgedwongen een extra dagje en we voelen ook aan dat 3 dagen hier te veel is. Gisteren bezochten we al Casa 6, een huis met art deco en art nouveau invloeden. Vandaag staat Mansion Caravajal op het programma. Beide huizen weerspiegelen het leven van de rijke kolonialen ten tijde van zeg maar, Jack Sparrow. Mansion Caravajal was in het begin van de 18de eeuw eigendom van de familie Caravajal, zij hadden een topfunctie bij de belastingsdienst en behoorden dus tot de upper class. In het huis zijn nu verschillende bureau's gehuisvest, maar vanuit één van de ramen boven heb je een prachtig zicht op de kathedraal.
We dwalen alweer wat verder door de verlaten straatjes, er is hier weinig volk op de baan, en komen bij een gebouw wat volgens Google maps "Het museum van de stad Campeche" is. Het bestaat uit 2 kamers en een kelder... in deze laatste treffen twee piratenlijken aan. Philip merkt op dat ze gelukkig airco hebben. 😜
Op de informatiebordjes lezen we dat initieel gedacht werd dat Campeche een heel rijke stad was, gezien de vele invallen van de piraten. Niets blijkt minder waar, ze waren blijkbaar gewoon een makkelijke prooi. We zien er ook afbeeldingen van de belangrijkste belagers van Campeche en na 15 min zijn we ook hier weer rond. Campeche betekent trouwens "Stad van de teken" (die kleine bloedzuigertjes).
Op de terugweg naar het hotel komen we langs een prachtige winkel met artisanale spulletjes, echt wauw! Omdat we het gevoel hebben dat we hier alles op eigen houtje ontdekt hebben zien we af van de Freetour.
Morgen gaat het richting Xpujil, opnieuw recht de jungle in. In gedachten zien we, na 3 (bijna) muggenloze nachten, de kleine monstertjes alweer dansen van plezier.
Onderweg zullen we Edzna passeren, dit blijkt ook een hele mooie Mayaplek te zijn. Als ik Philip wat foto's toon en voorstel om daar misschien nog even te stoppen onderweg zegt hij: "Dat gelijkt wel allemaal goed op elkaar hé" 😅😂 Owkee… point taken. Het zal afwachten worden hoe ons zonneklakske staat en hoe vlot de reis verloopt.
Ter info en om enige teleurstelling tegen te gaan 😉: Ik veronderstel dat we in de jungle geen ontvangst zullen hebben en aangezien het er een rit van meer dan 4u30 is zal er ook niet zo veel te vertellen zijn.

Geschreven door Evas.reisblog