Deze morgen, na een keverloze nacht maar mét een jungleconcert van “The frogs” 😅🐸 opnieuw vroeg uit de veren. We genieten van een lekker ontbijtje: vers fruit, een croque monsieur tortilla, een omelet en getoast brood met honing uit de jungle. Ons hoor je niet klagen hoor! 😋
De dag start met veel bewolking, maar daar zijn we niet rouwig om. De vochtigheid tiert nog welig, maar de temperatuur is wel wat draaglijker. Halleluja. Omstreeks 9 uur zetten we opnieuw voet op heilige Mayagrond, deze keer op de site van Uxmal. Uxmal betekent "Drie keer gebouwd" en de site ligt in de vallei van Santa Elena naast tal van heuvels of "Puuc" in Maya, vandaar uiteraard de "Puuc route". Deze nederzetting dateert van ong. 500 v.C., maar pas tussen de 9de en 12de eeuw n.C. vormde het de politieke zetel van de Maya's. We starten bij de piramide van de tovenaar, volgens de legende in één nacht gebouwd door een dwergtovenaar. Het is een afgeronde hoekige piramide van circa 40 meter hoog. Aan de oostzijde staat een gebouw met een portaal met een groot masker. Verderop bewonderen we het prachtige casa del governador. Ook de beelden van Chaac, de regengod met de slurf, zijn hier goed vertegenwoordigd en trouwens veel beter bewaard dan in Chichen itza, ook hier alweer meer zichtbare details. Het is echt prachtig! Ook de omgeving is rustgevender en veel groener dan Chichén. We wandelen en klauteren hier iets meer dan anderhalf uur rond. Bij de ingang/uitgang van Uxmal ligt Choco Story, we staan er wat weigerachtig tegenover na onze ervaring in Valladolid, maar Valerie, de Engels/Canadese eigenares van ons hotelletje verzekerde ons deze morgen, tijdens het ontbijt, dat het toch de moeite waard is. Ze wist ons trouwens ook te vertellen dat de oprichter van de Chocostory-keten een Belg is. Hij boerde de laatste jaren heel goed en exporteert momenteel heel veel. Dus we wagen onze kans. Het is sowieso groter en uitgebreider dan het museum in Valladolid, ook is alles hier buiten. Je kan er ook dieren zien zoals Maya apen, jaguars en een krokodil. Verder woon je een (nagespeelde) Maya-ceremonie bij, waarin Chaac om regen wordt gevraagd. Ook het verwerken van de cacaobonen wordt hier life getoond, waarna je een proeverij krijgt. Het drankje smaakt heel bitter en tegelijk waterachtig... maar je kan het, naar eigen goesting, pimpen met kaneel, suiker of zelfs pepers (waaronder de fameuze habanero). In het winkeltje ontmoeten we toevallig de broer van de Belgische baas en kopen we twee repen. Eéntje voor ons en eentje voor Valerie om haar te bedanken voor de upgrade. Als we die afgeven is ze in de zevende hemel, zo dankbaar. Ze zegt wel dat ze het met niemand zal delen! Haha!
Voila, dat was het voor vandaag... aangezien de zon weer volle bak van de partij is beslissen we om de rest van de namiddag aan het zwembad door te brengen! Hasta la vista!

Geschreven door Evas.reisblog