Twee dagen in één verslagje aangezien we niet zo veel meer hebben uitgestoken. Gisteren zijn we in de voormiddag met ons tweetjes nog eens gaan snorkelen in de buurt van een zeecenote. We zagen ongelooflijk veel tropische vissen, groot en klein. En geloof het of niet... maar ik was de beste spotter en het was Philip die na 2 uren zei dat het genoeg geweest was, niettegenstaande hij van ons 2 de waterrat is! In de namiddag waren we net op pad naar het centrum toen er een tropisch onweer losbarstte, de uitlopers van de tropische cycloon/orkaan die richting Florida trekt, zo bleek achteraf. Debby, zo heet de storm, kwam hier toch ook met veel toeters, bellen en zelfs cymbalen aan land. Het was ongelooflijk! In 20 minuten stonden alle straten blank, er is hier namelijk geen riolering.
De avond ervoor gingen we op aanraden van één van de uitbaters van onze Inn gaan eten bij Peninsula, een tof restaurantje met een rooftop. We namen allebei een visgerechtje, LEKKER! Zo lekker dat we er gisterenavond opnieuw naartoe zijn gegaan. Philip dronk er zijn eerste margarita van de vakantie (én was er heel enthousiast over) en we aten opnieuw vis. Normaalgezien bestond het gerechtje uit gefrituurde vis, maar omdat ik daar geen fan van ben, bood de eigenaar aan om het voor ons op houtskool te bakken. We moesten even op onze honger zitten, want volgens mij moesten ze die barbecue speciaal voor ons in gang steken, maar amai... dat was echt om vingers van af te likken! De vis die we aten was er eentje uit het koraalrif, nl. de everlipvis, zie foto. In één van mijn vorige verslagen vertelde ik al over de marquesita, een typisch dessertje uit Yucatan. Maar aangezien die meestal als streetfood werden verkocht had ik het nog niet aangedurfd om er eentje te proeven. In Peninsula stond het gewoon op de dessertkaart, dus waagde ik mijn kans. Het is een soort harde pannenkoek gevuld met kaas en zoetigheid, meestal chocolade, maar in ons geval was het eerder een soort harde appelgelei met kaneel. Niet zo ons ding, maar blij dat ik het uiteindelijk toch heb kunnen proeven.
Deze morgen, na het ontbijt hebben we nog een wandeling gemaakt over het strand van Puerto Morelos en om 11u30 checkten we uit. Nu typ ik dit verslagje en we mogen hier nog blijven tot we naar het vliegveld vertrekken. Ze hebben ons ook de mogelijkheid geboden om straks nog even te douchen en ons om te kleden. Chance... dat is geen overbodige luxe met deze temperaturen.
Ziezo, dat was het voor deze reis, wij hebben er enorm van genoten en vertrekken straks huiswaarts met een rugzak propvol nieuwe ervaringen en fantastische herinneringen. Hopelijk hebben jullie een klein beetje met ons kunnen meereizen! X

Geschreven door Evas.reisblog