Omwille van de teleurgestelde reacties gisteren doe ik vandaag mijn best om het verslagje extra vroeg up te loaden.
Gisteren vertrokken we, na nog een plonsje en een douche, omstreeks 11u uit ons junglehotel. Het is een kleine 3 uur rijden naar Campeche, dus onderweg bezoeken we nog maar eens een Maya ruïne, nl. Sayil. Sayil is heel klein en ligt midden in junglegebied. We nemen wat foto's en wandelen, via een aangegeven pad, een stukje de jungle in, maar we zijn er even snel weer uit... we worden levend opgegeten door de muggen. Niet normaal, ze dansen met 100den rond ons hoofd en prikken dwars door de kleren. Philip zijn rug ziet er ondertussen uit als een blad uit een brailleboek, ik denk dat er staat: "74 muggen vinden je leuk met een duimpje erbij." Dan maar richting onze nieuwe stek. De voorbije dagen had ik wat last van niesbuien en prikkels in de keel, ik vermoedde dat ik allergisch was aan één of ander junglestuifmeel. Maar tegen dat we in Campeche aankomen snotter ik mij zot en is het mannetje met de hamer er. Ik denk dat de intensiteit van de reis en de verstikkende hitte mij heeft ingehaald. Een neusspray, een dafalganneke en een siësta zijn aan de orde. Ik slaap een paar uur (Philip trouwens ook) en om 19u gaan we eten bij La Maria Cocina Peninsular. Het moet gezegd zijn, alhoewel de Mexicaanse keuken ons uitstekend bevalt... er is weinig variatie. Steeds weer zie je dezelfde gerechten op de menukaarten. Het is dan ook een verademing om een volledig andere kaart voorgeschoteld te krijgen. We kiezen beiden voor traag gegaarde varkensribben en echt waar... om duimen en vingers van af te likken!
Deze morgen, na een verkwikkende nachtrust (we slapen trouwens voor het eerst tot 8 uur!) nemen we een ontbijtje in ons hotel. Het is een prachtig koloniaal gebouw en de kamers zijn heel ruim. Ze hebben van die typische hoge, houten dubbele deuren en het plafond is meer dan 4 meter.
Tijdens het ontbijt krijg ik plots een whatsappje van David, onze gids voor Calakmul, die ik bijna een jaar geleden reserveerde. Niettegenstaande ik de voorbije week regelmatig contact met hem had blijkt hij nu plots een dubbele boeking te hebben en kunnen we niet met hem naar de jungle. Dikke zever, denk ik, want uiteindelijk boekten wij als eerste voor 2024, dus eigenlijk zou hij die andere moeten annuleren... Mijn gedacht... er zal wel geld mee gemoeid zijn, 4 personen leveren meer op dan 2! Soit, we laten het niet aan ons hart komen. Voor Philip is het een geschenk uit de hemel, want zoals hij hier zelf altijd zegt, hij houdt niet van die vieze beestjes. Hahaha... ! Pech voor de muggen aldaar! We beslissen om hier gewoon een dagje langer te blijven en slechts één nacht in Xpujil te overnachten als tussenstop op de lange route. Zoals eerder al gezegd, de wegen liggen er hier echt erbarmelijk en gevaarlijk bij en Philip ziet het niet zitten om op die manier meer dan 6 uur in één keer te rijden. Dus we overnachten dan toch maar in Xpujil om de rit wat draaglijker te maken.
Ik spring in mijn Birkenstocks en we maken een wandeling doorheen de kleurrijke, fotogenieke straten van Campeche. Onder andere Calle 59, een gezellige straat om doorheen te lopen en een drankje te drinken. Vanwege een oude regeling is dit namelijk één van de weinige straten in Campeche waar je alcohol kan drinken (daarom zat daar dus zoveel volk gisterenavond!). Het historische centrum is grotendeels omringd door een oude stadsmuur. Deze werd gebouwd om de kwaadwillige piraten buiten de stad te houden. We bezoeken de stadsmuur, worden via een klein deurtje binnengelaten en moeten de bel luiden als we weer naar beneden willen want achter ons wordt alles opnieuw afgesloten. Daarna wandelen we via Calle 63 richting "de witte koepel" die we vanop de muur zagen. De hoofdingang blijkt gesloten, maar als we wat verder wandelen zien we een banner... er is een tentoonstelling van Picasso begot! Laat dat nu één van onze favoriete schilders zijn. Na een kort bezoekje aan deze Spanjaard gaat het verder richting Malecon, een mooie boulevard naast de Golf van Mexico met gescheiden stroken voor wandelaars, fietsers en joggers. We passeren een soort vijver met fonteinen en elke avond omstreeks 20u wordt hier een watershow opgevoerd. Misschien gaan we daar straks nog naar kijken. Omwille van onze extra dag staat er ook nog een bezoekje gepland aan Mansion Carvajal en Casa 6 en uiteraard mag ook de Freetour hier niet ontbreken, maar dat zal voor morgen zijn.

Geschreven door Evas.reisblog