Ondertussen is het hier 18u en zijn we terug van een leerrijke dag! Deze morgen vertrokken we om 8u30 richting Wildberry voor een uitgebreid ontbijt. Na een kwartiertje aanschuiven kregen we een plaatsje toegewezen. Philip en Leo gingen voor de avocado toast, ik koos een bacon panini en Bob de scrambled eggs met American pancakes. Met goedgevulde buikjes wandelden we richting Millenium Park en deden een korte fotoshoot aan de veelbesproken "Bean". Ondertussen was de stralende zon wat waterachtiger geworden en de wind wat strakker. Niettegenstaande ik al 4 lagen aanhad, kreeg ik het toch wat koud... dan maar een souvenirwinkel binnen en een trui gekocht met "Chicago" erop. Heb ik ineens ook mijn aandenken aan deze reis! Het was ondertussen 11u15, hoog tijd om richting cultural center te stappen want daar hadden we om 11u30 een afspraak met onze Chicago Greeter, Bill, een kranige 80'er met een jazzverleden. Hij startte met ons wat inzicht te geven in het ontstaan van Chicago, want het is eigenlijk een heel jonge stad. Chicago kreeg haar naam van de indianen en het betekent stinkende ajuinen omdat hier vroeger heel veel ajuinen gekweekt werden en deze ook vaak in de rivier lagen te rotten. Na de grote brand, die Chicago praktisch volledig in de as legde, werden er 100 000 van de 300 000 inwoners dakloos (ondertussen telt Chicago 9 miljoen inwoners!). Een leuk weetje: na de brand wou Queen Victoria haar medeleven betuigen door 6000 boeken te schenken, helaas hadden ze geen bibliotheek en hebben ze de boeken, aangezien Chicago een landbouwgebied was, opgeslagen in een silo. Later werd een prachtige bibliotheek gebouwd. De witte marmer die erin verwerkt werd kwam uit Italië en ze hebben voor de bouw de volledige mijn uitgeput. Ze zijn zelfs voor de afwerking op zoek moeten gaan naar een tweede mijn. Hier bevindt zich ook de grootste Tiffany glaskoepel ter wereld. Hij bestaat uit 30 000 stukjes. Wat later wandelen we een groot winkelcentrum binnen... ook hier een prachtig glazen Tiffany plafond, dat maar liefst uit 1,6 miljoen steentjes bestaat. Bill is een waterval en een onuitputtelijke bron van informatie. Hij troont ons mee langs wijken die we anders nooit zouden gezien hebben en we passeren zelfs Hugh Hefner zijn huis, the playboy mansion. Op de tour krijgen we ook een paar filmlocaties te zien. The blues brothers, The fugative, The source code... spelen zich af in Chicago. We leren het systeem van de L-train kennen en komen ondertussen ook te weten dat de L-train staat voor "Elevated train" of bovengrondse trein. In één van de treinen raken we aan de praat met een man. Als hij hoort dat we Belgen zijn vertelt hij over zijn vrienden die hij in België heeft. Ze wonen in Poperinge, of we dat kennen! Hahaha... what are the odds, ik zat er op school... dus ja ongeloof van beide kanten! We karren richting Wrigley Field waar de Cubs net hun openingsmatch spelen. Wat een ambiance! We maken ons echter snel weer uit de voeten want de wedstrijd is bijna afgelopen en dan stroomt een mensenzee van 40 000 man de straat op. De Chicago PD is hier goed vertegenwoordigd en alle straten rondom het stadion zijn afgesloten. Het is ondertussen 16u en we eindigen onze tour met Bill in The green Mill, een verwijzing naar de Parijse Moulin Rouge. We drinken er een lokaal biertje en nemen een foto in de booth van Al Capone. Waarschijnlijk zijn hier menig maffiamoorden besproken geweest. Een uurtje later nemen we, als echte Chicagans, de trein terug naar het hotel. Nog snel een hapje eten bij de Italiaan om de hoek en met 23 000 stappen in de benen ploffen we ons bed in met alweer een hoop mooie herinneringen erbij!

Geschreven door Evas.reisblog