Kun je verliefd worden op een ding? Veel mensen wel, ik heb dat wat minder. Ik sprak een man op de camping die vol bewondering naar onze camper stond te kijken. De superlatieven vlogen me om de oren.
Goed gevulde wielbak.
Strakke striping.
Mooi frontje.
En als klap op de vuurpijl, een prachtig kontje. Nu weet ik niet of je een beeld kunt vormen van de achterkant van onze camper, maar je kunt amper spreken in termen van een verkleinwoord. Het is eerder een uit z’n krachten gegroeide derrière.
De man vervolgde met enkele vragen over het interieur, onder andere over ‘de natte cel’. Vies toch? Je krijgt er heel andere associaties bij. Ik wijd er verder maar niet over uit.
Onze mede camperaar vroeg ook nog naar de motor. Je kunt me veel vragen maar niet over wat er onder de motorkap zit. Weet ik veel. Ik ga ervan uit dat alles het doet en zo niet dan bel ik de ANWB, of hoe dat maar in het buitenland heet. De man begreep daar niets van. Als regelmatige gebruiker van de weg zou je toch op z’n minst het een en ander van de techniek moeten weten. Hij had natuurlijk wel een punt. Ik ga de boekjes maar eens bestuderen.
Wie ook interesse heeft in het kontje en alle andere kanten van de camper is de verzekeraar. Zowel van de bus als van mij als verzekeringnemer moet zowat de gehele doopceel gelicht worden voordat ik aanspraak kan maken op enige dekking. Wekt veel vertrouwen. Ik zal vast wel weer wat vergeten en daar pas achter komen als de nood aan de man is. We zien wel.

Geschreven door Bouke.blogt