Beter geen verwachtingen, (her)leerden we uit m’n vorige stukje. En zo togen we naar onze volgende thuis. Ergens tussen de ‘Place to stay’ en de Middellandse zeekust in. Een glooiend landschap met mooie vergezichten. We kwamen ergens bij Sevilla uit. Finca Angela met James als aanhang. Je merkt het gelijk, niet ingewikkeld.
‘Zoek een plekje, ik moet nog ff maaien, eten jullie vanavond mee.’ Leuk, oke, ja.
De buren werkten ook mee. Een gezellig stel dat 3 maanden met een leuk kwebbelend kereltje van een jaar of 4 er even tussenuit is.
En (ja hoor) meer Friezen. Om het op z’n Fries te zeggen ‘apartstraas’. Geke meende de man te herkennen, wat later tijdens het inmiddels tweede eetavondje, ook bewaarheid bleek.
Hiermee is ook een van de hoogtepunten van deze leuke plek genoemd.
De eetavondjes. Overdag wordt er geïnventariseerd wie er mee-eten en vervolgens zit je ‘s avonds met totaal onbekende medecamperaars aan tafel. Benoemde ik eerst James als aanhang. Tijdens deze avondjes is Angela de aanhang. James kleurt de avond met uitleg over zijn kookkunsten (werkelijk overheerlijk) gelardeerd met weetjes en anekdotes.
We raakten in gesprek met de eerder genoemde Friezen. Drachten. Zij zweeft op mindfullness en hij werkte bij het Wetterskip. Daar ging een lichtje op bij Geke. Werkt daar Alfred (een heel leuke ex) ook niet? Gevraagd en ja hoor. ‘Die kennen we heel goed! Nou Alfred, breek me de bek niet open.’ De Zweef trok een wat besmuikt bedenkelijk gezicht en de Wetterskipper lachte een ons kent ons lachje.
Ik wist genoeg. Nu heb ik via de Friese buurvrouw een recente foto van de ex van Geke gezien en ik maak me geen zorgen.
Alfred is net yn syn foardiel opdroeche.
We (Vincent, de 3 maanden buurman en ik) eindigden deze avond met sherry wat naar krenten smaakte. Lekker zoet, dus in mijn straatje.
Ben je in de buurt? Langs gaan bij Angela en James!

Geschreven door Bouke.blogt