Alsof het in de genen zit. Zondag zakt het energieniveau en wil ik alleen op mijn kont zitten en een boek lezen. Ik heb een immense stapel meegenomen. Geke keek het hoofdschuddend aan toen zo voor vertrek die stapel op tafel zag liggen. 'En jij denkt dat je dat allemaal gaat lezen!' Was haar retorische vraag. Je moet toch wat ambitie hebben.
Jesse gebruikt de zondag voor uitslapen. Het één (rustig boeklezen) combineert dus wel goed met het ander (rustig uitslapen). Zo word het ontbijt een brunch. Daarna even kijken aan de overkant van het meer. Een mineralentuin. Op zich al een bijzondere naam, wat wel uitnodigt. Daar aangekomen blijkt het een uit de kluiten gewassen speeltuin te zijn met hier en daar een uit de grond stekende rots. Daar gaan we geen 250 NKO pp voor betalen, we blijven per slot Hollanders.
Jesse gaat vissen en ik ff pitten. We hebben besloten om vandaag niet te koken, we gaan wat eten in Evje. We hebben geen trek in wat snels, we willen op chique. Wat blijkt, Noren buffetteren op zondag van 3 tot 6. Daarna is alles gesloten. Daar gaat ons diner. Bij één van de buffeteetgelegenheden ontmoeten we 3 motormuizen. We horen het gelijk, Friezen. Uit Ureterp. Net aangekomen en op zoek naar een slaapplek. Na wat 'ken je die en ken je die' uitwisselingen op zoek naar een alternatieve eetgelegenheid. Het wordt de chinees. Werkelijk abominabel. De naam van het suikerklontje illustreert het niveau, flut.

Geschreven door Bouke.blogt