Over onze sanitaire voorzieningen heb ik het al een keer gehad. We gaan het nu hebben over de voorzieningen voor Mukkes.
In Aldeboarn was het ultiem overzichtelijk. Huis uit, rechts af, even verderop weer rechtsaf, einde Boksleat linksaf, 100 meter verderop rechtsaf Boarnsterdyk over, Bossingel in. Ut Minke Kupersleantsje.
Inderdaad een bossingel. Onderweg kwam je Meint Hofstra tegen die elke dag kwam controleren of de Bosksingel (Meint is een diep Frysk) er nog wel was. Onderweg zwaaide je even naar Betty en en even verderop naar Tietie en als hij er was naar haar vrijer Jan. 500 meter doorlopen, paar keer links rechts en we waren weer thuis.
Nu met ons mobiele huis gaat dat natuurlijk wel anders. Mukkes is elke keer weer nieuwsgierig waar hij wordt uitgelaten. Over het algemeen gaat dat redelijk goed. Of we zitten bij een bos, een andere keer kun je een meertje rondlopen, dan weer door uitgestrekte weilanden met grazende toekomstige biefstukken.
Soms wat andere omstandigheden. De stadscamping in Lissabon is enorm. Een groot gedeelte wordt niet eens als camping gebruikt. Daar doet Mukkes de heerlijkste geurtjes op. Het enige waar we even op moesten letten dat we niet geraakt werden door een verdwaalde paintball aan de rand van het terrein.
In Spanje werden we verrast door een hellhound. Een hond ter grootte van een forse pony. Bloeddoorlopen ogen en een indrukwekkend gebit. Stond ons midden op het pad alleen maar aan te staren. Mukkes, ook niet voor een kleintje vervaard, aarzelde geen moment. Hij draaide zich om en vond het tijd om naar huis te gaan.
Over het algemeen loopt, daar waar het kan, Mukkes los. Een enkele keer vind zij het dan nodig om bijvoorbeeld in een dooie rotte vis te gaan rollen of een voor haar aantrekkelijk alternatief. Dat doet ze alleen maar om de iets te hoge onderdruk van haar baasje een boost te geven. Voor straf wil ik haar dan schoonspuiten onder een eventueel aanwezige koude kraan. Maar dan reken ik toch buiten Geke. ‘Dat is haar natuur, dat kun je haar niet kwalijk nemen!’. Afijn, ik weet dan mijn plaats weer en let de volgende keren weer extra goed op en verlies haar niet uit het oog (Mukkes bedoel ik dan. Geke is wel los vertrouwd.).

Geschreven door Bouke.blogt