En we zijn met z’n tweeën (+Mukkes). Jesse had voor zichzelf in gedachten: ik ga met pa en ma mee en kijk wat ik onderweg tegenkom. Daar waren James en Angela met een kleine camping bij Sevilla in de buurt. Ze hadden al versterking met Daan, een gescheiden, uit een bedrijf gestapte aannemer uit Groningen, maar konden nog wel wat extra hulp gebruiken. Easy going en relaxte mensen. Past precies bij Jesse.
Spanjaarden zijn wat dat betreft van hetzelfde laken een pak. Wat een verschil met Nederland. Jesse blijft dus achter (klinkt wel erg melodramatisch).
Dinsdag hebben pa en zoon een klein afscheidsritueel gehouden. Biertje en haar knippen. Waren we beide aan toe. Dus op naar een barbier met terras in de buurt. Afspraak om half 7.
We komen als echte Hollanders op tijd in de zaak waar we de barbier bezweet aantroffen die gezien het aantal personen op de stoel enigszins achter liep op schema.
Niet zeuren, doen we eerst dat biertje. Na 50 minuten werden we door de knipmeester van het terras getrokken en in de stoel gezet. Spaans is niet mijn sterkste punt, maar Spaans in de 6e versnelling!!?
Het was toch wel verstandig om ietwat op te letten, het gaat natuurlijk om je coupe waar je weer enige tijd mee rond loopt.
Het werd toch godzegendegreep. Komt vast goed, hoopten we. Na mijn knipbeurt was de kapper zo enthousiast dat er spontaan een foto van mij werd genomen. Graag ook een foto vooraf was het verzoek, zodat Haspels nu als reclame in zijn zaak hangt.
Hieronder zie je het resultaat. Scheiding en plat op’e kop. ‘Je bent zo wel een eng mannetje.’ Merkte Geke op.
Haar in de war en vastgezet met gel leverde gelukkig weer wat fatsoen.
De nieuwe snit van Jesse lukte zeer goed, die staat althans inmiddels met een big smile campinggasten te woord.

Ps. Ik verdenk Spanjaarden van dierenkruinen, gezien de spuitbus insectendoder die pontificaal naast de diverse haargroeimiddelen stond.

Geschreven door Bouke.blogt