Vroeg vertrokken vanmorgen en na een voorspoedige reis sta ik om 10.50 op station Eygelshoven. Ik kan hier meteen de route starten. Ik word al meteen een onverhard paadje op gestuurd. Een paadje van zo’n 30 cm en daarnaast is het overwoekerd met groen. Ik zie wel veel voetstappen in de modderige ondergrond dus het is niet zo dat hier niemand komt.

Ik ben vertrokken zonder mijn wandelstokken uit mijn rugzak te halen, maar daar krijg ik bijna onmiddellijk spijt van als ik in de modder steil naar beneden mag.
Daarna op een droog stukje mijn fout hersteld.
Komoot vertelt me waar ik heen moet en al snel loopt er een man ( hij heet Wander) op me in en die heeft dezelfde app in gebruik. “Dat is makkelijk, dan kan ik gewoon achter jou aan lopen”, zegt hij.
We checken even of we dezelfde route lopen en raken al wandelend in gesprek. Na 10 minuten wandelen al gezelschap 😊, en ook het eerste heuveltje van 13% is bedwongen. Ze laten er geen gras over groeien… Dat belooft wat!

We zigzaggen een beetje op en neer door het bos en op 3 km moeten we echt serieus steil een bergpad op. Zeker 25%, als het niet meer is. Een uitdaging, want al snel begin ik terug te glijden en kan ik nog net voorkomen dat ik plat op mijn snufferd van een heuvel glijd 😂
Na een paar korte, maar pittige klimmetjes staan we boven op de Wilhelminaberg (225 m). Het kunstwerk wat er is neergezet doet me denken aan Alto de Perdon op de Camino Frances.
En als ik me omdraai kijk ik op het verlaten festivalterrein van Pinkpop. De skibaan van Landgraaf eindigt, of begint (het is maar hoe je het bekijkt) hier.
Je kunt hier ook met een een makkelijkere route gewoon de trap nemen, maar het blijft een klim.

De eerste summit van de 7 is bedwongen..
Nu is het afdalen en lopen we een klein stukje tussen de bebouwing voor we weer het bos in lopen. Voor ons loopt nog een stel en als we de stem van de Komoot app in drievoud horen vertellen waar we heen moeten kunnen we niet anders concluderen dat we weer een paar Dutch Mountain Trail (DMT) hebben gevonden. Niet snel daarna zien we er nog 4 op een bankje en een volgende loper met het routeboekje in zijn kontzak haalt ons in. Dat zorgt ervoor dat we niet verkeerd lopen omdat de loper voor ons terugkomt en ons de juiste afslag vertelt.

Dan stuiten we op een zwanenechtpaar met jong. Heel schattig, maar haast geen plek om te passeren en ik heb geen zin om om een blazende zwaan achter me aan te krijgen. We staan te bedenken wat we moeten doen. Ik besluit een stukje terug te lopen en dan maar extra meters maken. De rest loopt er toch voorzichtig langs, maar ik hoef niet ver om en haal iedereen weer bij.

Dan uit het niets ineens een kasteel. Het is kasteel Erenstein. Nu moet ik alleen nog het bos uitlopen en dan ben ik Bij het treinstation. Op station Kerkrade centrum Neem ik de trein naar Heerlen en daar stap ik over op bus naar Gulpen.

In Gulpen stap ik uit de bus voor het VVV kantoor en ik koop daar Het wandelboekje van de Dutch Mountain Trail. Nu kan ik me vanavond eens goed inlezen over de rest van de route. Daarna moet ik nog boodschappen doen. In de plaatselijke plus koop ik wat ik nodig heb voor morgen ochtend en wat broodjes voor onderweg. Al met al is mijn boodschappen tasje behoorlijk gevuld en nu moet ik nog mijn laatste klim naar het vakantiepark wandelen.. Het is maar 1,5 km maar de stijging is weer pittig met een rugzak op m’n rug en een boodschappentas aan mijn arm.

Ik check in en krijg mijn sleutel van het huisje. Ze noemen het een Panorama chalet. Het uitzicht is prachtig, Maar het huisje zelf is een beetje aan de kleine kant. Als ik me geïnstalleerd heb in het huisje loop ik terug om een patatje te halen. Ik heb geen zin meer om te koken of zoiets. Dat kon ik ook trouwens niet meenemen want m’n tas was vol. Ik installeer me nog even in het zonnetje op op het ligbed voor ik onder de douche stap . Nu hoef ik alleen nog maar mijn bed op te maken en dan zit mijn werkdag erop 😂

Geschreven door Yolanda.opreis