We hadden niet genoeg geduld om tot 20.00 te wachten op het diner. Doordat we lekker in de zon bij het zwembad hadden gelegen hadden we de kans voorbij laten gaan om wat te eten voor die tijd. En er waren alleen restaurants geopend langs de snelweg. Dat zag er niet aantrekkelijk uit voor ons, dus zijn we bij de spar wat te eten gaan halen en hebben dat in ons appartement klaar gemaakt. Natuurlijk hebben we nog wel op het terras gezeten. Was gelukkig vlak bij. Daar kwamen we de eigenaar ook weer tegen die de foto had gemaakt van die loco’s in het zwembad. Dat moest natuurlijk nog even worden verteld aan de andere aanwezigen op het terras. Terug naar het appartement liepen we zijn zoon tegen het lijf. Die had het zwembad verhaal ook gehoord en moest ons er toch nog even naar vragen 😂

Heerlijk geslapen en ontbeten met yoghurt en fruit. De tostada en koffie halen we als we zo op pad gaan. We liepen echter het dorp uit zonder ook maar iets geopend tegen te zijn gekomen. Dan komt dat straks wel in het volgende dorp over 6,5 km. Het lopen kost me vandaag moeite en de eerste kilometers helpen niet echt. We lopen langs boerderijen en overal ruik ik varkensstront of paardenstront. Op een gegeven moment hoorde we varkens gillen en dan stilte. We vrezen dat er daar een paar werden omgebracht voor de hammen.
Dan bereiken we dan toch Calzadilla de los Barros. Eindelijk koffie!
De eerste koffietent is echter gesloten. Google zegt dat er wel één is die open is, maar dan moeten we wel van de route af. Rondje extra om de kerk, maar dan vinden we het toch.
Na koffie en tostada met jam kunnen we er wel weer even tegen. Over een kleine 14 kilometer kunnen we nog een keer pauzeren in een dorp. Het kan niet op vandaag, maar we moeten dan ook 25 km afleggen.

Gelukkig verandert het landschap ten goede. Overal akkerland en veel wijngaarden en olijfgaarden. Als ik de wandelgids mag geloven is dit het landschap voor de komende dagen. Hoewel we weinig hoogtemeters maken vandaag gaat het wel weer op en af. En alleen maar op wegen met losse stenen.
Op 6 km voor het volgende dorp wil ik ff van mijn voeten af. Helaas geen bankje of steen om op te zitten. Dus op onze matjes op een berg droge klei. We zien 2 mensen met rugzakken ons tegemoet lopen. Het blijkt een Duits stel die in Santiago zijn begonnen en nu op weg zijn naar Sevilla. Lastig lopen, want die pijlen staan er genoeg, maar in één richting. Dat is dus constant achteromkijken.
Dan moed verzamelen om weer door te gaan. 200 meter verder zien we een schuilhut met bank grrr. Net te vroeg gestopt.

Na nog 6 km voor mijn gevoel niet vooruitkomen zijn we dan toch in Puebla de Sancho Pérez. De route leidt ons naar het Plaza de España en daar is ook een terras in de zon!!
Even bedenken of het wel slim is om alcohol te bestellen, maar we doen het toch. Lekker schaaltje zoute chips erbij.
Nog 3,3 km. Ik loop na mijn tinto de verano verrassend makkelijk, maar dat kan ook komen dat de keien eindelijk zijn verwisseld voor gladde weg. Peet zijn bier is echter in zijn benen gezakt.
We lopen Zafra in, ons hotel ligt bijna aan de route en hebben we snel gevonden. We staan echter voor een rolluik 🤔Hoe dan? Ik heb bevestiging van booking.com. Dan maar weer bellen. Nee het hotel is niet gesloten, hij komt er met 5 minuten aan.
Ik wil eigenlijk zo snel mogelijk van mijn voeten af, maar het is niet anders. Wij hopen dat het geen Spaanse 5 minuten zijn, maar hij staat er al binnen 2 minuten. Het rolluik gaat pas om 16.00 open en we kunnen door een deur ernaast het hotel in en uit met de sleutel die we krijgen. De kamer is weer eenvoudig, maar meer hebben we niet nodig.
De rugzakken gaan af, de wandelschoenen worden verruild voor slippers en we gaan snel om de hoek alvast wat eten zodat we tot 20.00 weer vooruit kunnen.

We kunnen nu even rustig aan doen. Morgen rustdag hier in Zafra en een beetje de stad bekijken.

Geschreven door Yolanda.opreis