Met een vertraging van 3 kwartier zijn we rond 10.15 aangekomen op station Valkenburg. Aan de overkant van het station kunnen we terecht voor een bak koffie. Daarna rugzak op en op pad. Terug langs het spoor naar het punt waar ik gisteren ben geëindigd. De winterjas kan al na een half uurtje uit. Het dunne fleecevestje aan, want de temperatuurverschillen tussen schaduw en zon zijn best groot. En in het bos lopen we eerst in de schaduw. We klimmen tot het plaatsje Berg. Het is hier en daar flink zoeken naar de rood-witte routeaanduiding, maar het word iedere keer weer gevonden. Na 6 km zou er een koffiepauze zijn. Maar ook nu weer geen Limburgse gastvrijheid. (Alleen op zaterdag en zondag geopend) we lopen door en zien verschillende grotten in de Mergel. Het pad veranderd in een meertje waar we alleen maar doorheen kunnen waden. Gelukkig zijn de schoenen waterdicht en is het maar een 100 á 200 meter zo slecht. We zijn al bijna in Maastricht! Ik had meer heuvels verwacht vandaag. Net na het station gaan we lunchen. Daarna de brug over en op naar de Pietersberg. Bij het fort denk ik er bijna te zijn, maar we worden met een grote boog het grasveld rondgeleid. Waar is die steengroeve dan? Het venijn zit hem in de staart. We zien mensen naar links gaan. Daar dan? Mis, alleen uitkijkpunt en ik zie ook die brug nergens. Ben het ineens zat. Rondgelopen over het grasveld zien we dat we er via het fietspad in een rechte lijn naar toe hadden kunnen lopen grrrr, maar we hebben niet gesmokkeld. Dat is ook wat waard. De tekst op de steen van het Pieterpad maakt me emotioneel. (Tussen wens en vervulling ligt een lange afstand) was ik een tel geleden nog zo klaar net het Pieterpad. Nu vind ik het ineens jammer dat het afgelopen is...
Gelukkig mag ik nog een grote wens in vervulling laten gaan dit jaar. Ik werd onderweg al helemaal blij van alle gele pijlen en camino aanwijzingen. Nog even wachten tot september! Onderweg naar beneden nog een oorkonde opgehaald bij chalet Bergrust. Daar wilde ik een biertje om het te vieren. Het duurde alleen zo lang dat we maar terug zijn gelopen naar het centrum. Nog te vroeg om te eten besluiten we na mijn overwinningsbiertje de trein terug te pakken en in Rotterdam te gaan eten als afsluiter van het Pieterpad. De oorkonde zegt 492 km, maar ik hou het op 500 km. Lekker rond getal, maar ik weet zeker dat het er veel meer waren met omlopen en alle aan-en aflooproutes

Geschreven door Yolanda.opreis