Op aanraden van de bewoonster heerlijk gegeten in het dorp aan de Luts (riviertje).
Naast “ons” huis is een boerderij waar we op een gegeven moment een hoop geloei hoorden.
De koeien gingen met zijn allen naar de stal. Leuk om te zien.
Wederom heerlijk geslapen. Waarom lukt me dat dan thuis nooit 🤔

Buiten de dingen die we steeds bij het ontbijt krijgen hebben we nu al 2 dagen Fries suikerbrood. Lekker. En vandaag verse aardbeien.
We hoeven ons niet te haasten om te vertrekken en mogen de bui nog wel even afwachten.
Rond half 10 vertrekken we toch maar. We hebben vandaag zelf een route uitgezet van Balk naar Koudum. Als we nu terug gaan naar het Zuiderzeepad zouden we dik over de 30 km gaan. Is nergens voor nodig. We lopen een rondje over het Gaasterland. Een licht glooiend gebied van weiland en bos.

In het bos waar we een kruising naderen horen we ineens vanuit de linkerkant het geluid alsof er een paard aan kwam galopperen. Het bleek echter een grote zwarte hond te zijn. Terwijl hij ons pad voorbij galoppeerde keek hij net zo raar op van ons als wij van hem. Wij dachten allebei aan Scooby-Doo...tong uit zijn mond.. ohoh wat is dat nou?
Te grappig! Hij is super enthousiast
Zijn baasje roept van afstand dat hij niks doet hoor. Hij is aan het puberen..
Ze vertelt ons dat we onze ogen goed open moeten houden. Een stuk verder zitten een paar zeearenden met jongen. We hopen ze te zien.
Maar helaas..

Op een camping is weer een rust punt. Fijn, want we hebben wel zin in koffie.
Ze gaat het in huis voor ons zetten, want het water is uitgevallen. Dat ben ik niet veel later wer vergeten toen ik naar het toilet ging 😮.. blonde actie zeg maar

Dan passeren we een weide vol met zwarte paarden. Ik dacht dat koeien nieuwsgierig zijn, maar ook paarden reageren meteen als wij langslopen. Ik denk dat het getik van de ijzeren onderkant van de wandelstokken klinkt als hoefijzers of zo. Één voor één komen ze richting de weg. Als we doorlopen loopt de hele bups met ons mee. Ik steek de weg over voor een paar foto’s.

Als we bij de Aldkarre (water) nog een kleine pauze inlassen om wat te eten zien we dreigende wolken hard dichterbij komen. Moeten we nu toch de regenjassen weer aan. We krijgen omdat we beschut staan niet meer dan een paar druppels. We hebben vermaak van een paar zeilers die schijnbaar niet overstag kunnen, want ze varen steeds loeihard richting de kant en draaien dan de boot vanaf de kant om het meer weer op te varen.

Nog maar 4 km naar Koudum. We willen bij Galamadammen aan het water nog iets eten, maar het is wegens Corona nog gesloten. Dan maar door naar Koudum. Ook daar treffen we het meeste gesloten. Alleen ‘t kofjehûske is open. Hier eten we echt een heerlijk broodje zalm.

Het is nog wat vroeg, maar op ons slaapadres gaan we toch vragen of we al terecht kunnen. Ze zijn bijna klaar met de schoonmaak. We lopen nog een rondje Koudum en vragen bij Jan de Pianoman, zoals hij hier heet wat de pot schaft vanavond. Hij heeft een soort bio.restaurant waar pannenkoeken en wraps op het menu staan. Hij wil net beginnen om een Mousaka te maken, maar als we voor 6 uur zeggen wat we willen eten gaat hij naar de slager om het voor ons te halen. Geweldig dit. Mooi verhaal! Wij zeggen dat de mousaka prima is als het lukt of anders een wrap.

Terug op ons adres vragen de bewoners als we in de tuin van de zon genieten of we een roseetje met ze mee drinken. Gezellig.
De verschillen tussen hier en het westen zijn best groot. Ik hou van de rust hier en zij kunnen zich de drukte in het westen niet voorstellen.

Dan snel onder de douche en door naar Jan de Pianoman. Kijken of dat nog een mooi verhaal gaat opleveren.

Geschreven door Yolanda.opreis