Geen plannen gemaakt voor vandaag, dus geen wekker gezet en op het gemak ontbeten.
Na de koffie krijgen we ineens haast. Het lijkt erop dat het toch nog tot een uur of 16.00 droog gaat blijven en daar zag het gisteren niet naar uit.
Dus het ijzer smeden als het heet is…
Snel omkleden, de rugzak mee en gaan!

Met de auto naar Rolde en dan met de bus weer terug naar Westlaren. Op deze manier fijner, want de bus terug gaat maar 1 x per uur. Alleen dachten we korter onderweg te zijn. Rolde ligt hier nog geen 30 km vandaan en toch gaan we er een half uurtje over rijden. We houden zo maar 5 minuten speling over om de auto te parkeren en naar de bushalte te lopen….

Natuurlijk zitten we eerst achter een tractor…, daarna achter iemand die 20 km per uur zachter reed dan mocht op een niet inhalen weg en als klap op de vuurpijl vlak bij de bushalte waar we moeten zijn wegwerkzaamheden. Één wegdeel is te berijden geregeld door stoplichten. Snel slaan we linksaf en zien parkeerplaats. Daar staat een mevrouw op haar dooie gemakkie iets te organiseren op de achterbank en kunnen wij net het (enige) parkeervak niet in. Grrrrrrrr
Maar dan is ze klaar. Parkeren en op naar de bushalte. Gelukkig had de bus ook last van die wegwerkzaamheden en hebben we hem gehaald.

Al die tijd stralend blauwe lucht tot we terug in Westlaren aan de etappe beginnen. Na nog geen kilometer begint het te spetteren. Er staat een behoorlijke wind en we hopen dat de bui snel overwaait. Dat doet hij pas nadat we toch maar besluiten om de regenjassen aan te trekken.
De regenjas is wel lekker tegen de wind die dwars door mijn fleece waait, maar blijkt al gauw toch te warm. Dus weer ruilen voor de fleece. Zon en bewolking wisselen elkaar af met nog 2 keer een wissel naar de regenjas voor uiteindelijk een paar spetters regen.

De route loopt vandaag grotendeels op met het Pieterpad met een paar andere lusjes. In het eerste lusje komen we erachter dat het niet het Roots natuurpad heet, maar het nat uur pad. Het pad wordt natter en natter en we staan regelmatig tot onze enkels in het water. Lang leve de hoge wandelschoenen. We houden droge voeten. Als we bij het 2e lusje weer van een zandpad het nat in worden gestuurd besluiten we verder te gaan op het Pieterpad. Over de Drentsche Aa, naar de Gasterse duinen. Ik zie op een veld wel 20 ooievaars.

De laatste 5 km gaan over het balloërveld. De schaapskudde zien we in de verte passeren. Vanaf nu is het sjokken door het zand. De harde wind zorgt voor een zandstorm waar ik veel meer last van heb dan Peet. Door mijn geringe lengte zit ik een stuk dichter bij de grond 😂 en het zand knarst tussen mijn tanden.
Dan het laatste stukje over het asfalt terug naar de auto.
Op de terugweg meteen pizza gehaald, kunnen we vanavond in de relaxstand op de bank.

Geschreven door Yolanda.opreis