Nou, nou…….. Wat een nacht hebben we achter de rug zeg. Allebei hebben we meerdere malen op de wc gezeten met buikkrampen en diarree. Erg weinig geslapen dus en de wekker ging alweer op een tijdstip die niet heel vakantieachtig aanvoelt……3:30 uur. We moesten rond 5 uur de auto inleveren op de luchthaven van Durban en de binnenlandse vlucht naar Port Elizabeth ging om 6:15 uur. Het vliegtuig waarmee we gingen had plaats voor 44 mensen wat wel aangeeft hoe klein het was. Maar de vlucht ging voorspoedig, we kregen een ontbijtje en koffie en thee en na een uur en 10 minuten stonden we alweer op de grond.

Hierna ging alles net zo voorspoedig als de vlucht zelf en hadden we binnen no time de tassen en konden we de nieuwe huurauto op gaan halen. Het is een zilvergrijze VW Polo en onze bagage past gewoon achterin. We konden nog naar Addo Elephant National Park maar dan waren we ruim 6 uur bezig om via dat park naar ons guesthouse te komen. En dan waren we nog niet eens in het park zelf geweest. Gezien het slaaptekort en de moeheid er dus voor gekozen dat te laten schieten en de navigatie ingesteld naar Stormsrivier waar we de aankomende 2 nachten slapen.

Het weer is trouwens omgeslagen, het is enorm bewolkt, het waait en af en toe valt er wat miezerregen. Onderweg naar Stormsrivier sloeg de moeheid enorm toe dus op een gegeven moment de auto geparkeerd voor een verdiend rustmoment. Hierna weer verder en rond half 1 waren we gearriveerd bij ons guesthouse. De kamer was nog niet klaar maar alvast het papierwerk in orde gemaakt zodat we om 14 uur (als de kamer klaar was) gelijk naar onze kamer konden. Hierna het dorp verkend en wat geluncht en gedronken.

Om 14 uur ingecheckt en toen zijn we beide even gaan slapen. Straks even kijken waar we gaan eten. De eigenaresse heeft wat tips gegeven dus er zal vast wat bij zitten. Best een saai verslag dus van vandaag maar morgen gaan we op pad om de dingen in de omgeving te bekijken. We hebben heerlijk gegeten in een art gallery/restaurant naast ons guesthouse. Miriam heeft de (tot nu toe heerlijkste) bobotie gegeten en Ed had de langzaam gegaarde lamsbout. Samen met de serveerster heeft hij een fles wijn uitgezocht uit een oude koelkast. Hier hebben we ook ons eerste souvenir gekocht……onderzetters met de Zuid-Afrikaanse vlag erop. Life is good mensen, ook al ben je moe en gesloopt. Je moet het alleen zien en ervaren!

Ed en Miriam.

Geschreven door Travels-Ed-Miriam