Mingalabar!

Na een niet zo’n goede nacht (Miriam heeft een kussen dat zo hoog is als de Eifel oren zodat haar nek vast zit en het bed is voor Ed minimaal 30 cm te kort) ging de wekker om 7 uur. Om 8 uur ontbijten en om 9 uur op pad was de planning en die hebben we natuurlijk ook gewoon gehaald. Rond 9 uur stapten we in een tuk tuk richting de Zegyo markt. Dit is een overdekt 3 hoog “winkelcentrum” waar je kleding, speelgoed, eten, cosmetica, kinderbadjes etc kan kopen. Enorm druk en heel erg smal allemaal dus na 3 verdiepingen voor een beetje gezien te hebben zijn we er maar snel uit gegaan. We zijn beide niet claustrofobisch aangelegd maar hier zou je het wel worden. Wat een mierennest van mensen is dit!

Eenmaal buiten zijn we doorgelopen naar de open lucht markt ten zuidwesten van het winkelcentrum en dit was een stuk leuker. Allerlei soorten kruiden, groenten, vlees, vis, keukengerei, kleding, eieren, huishoudelijke artikelen etc. Het was er nog drukker dan in het overdekte winkelcentrum maar zo ontzettend leuk. We hebben geen toerist gezien en regelmatig moesten we zwaaien, hallo zeggen en werden we toegelachen. Zeker niet uit gelachen want het Myanmarese volk is uiterst vriendelijk!
Hierna hebben we geld gewisseld bij de bank en konden we weer verder. We zijn een stuk teruggelopen langs het Royal palace en hebben toen een tuk tuk gepakt naar het restaurant waar we gisteravond gegeten hebben. De temperatuur vanmorgen was om 9 uur al 29 graden, de luchtvochtigheid hoog en we hadden er vandaag meer dan anders moeite mee.
We hadden zware benen, moeite met trappen lopen, hoofdpijn en gewoon algehele vermoeidheid van de trekking denken wij. Of het moet de beginfase van malaria zijn maar daar gaan we maar niet vanuit 

Bij het restaurant even wat te drinken genomen en bijgetankt in de schaduw en met de tuk tuk naar het guesthouse teruggegaan. Het kost ook geen drol, we waren 2000 kyat kwijt en dit is omgerekend 1,19 euro. Hier even gerelaxt en om 12:30 uur werden we opgehaald door de gids van vandaag. We hadden een tour van 6 uur die ons naar een bladgoud fabriekje bracht, naar een houtbewerkingsplaats met hele mooie houtsnijwerken, naar een vrouwenklooster, naar een paar pagodes, naar een zijdeweverij, naar een mannenklooster waar 1200 monniken leven, naar de U Bein brug etc. We hadden voor de verandering een vrouwelijke gids en een aparte chauffeur die ons overal bracht, de portieren opendeed, ons van water voorzag etc.
Vooral de bedrijvigheid bij de U Bein brug (die geheel van teakhout is gemaakt) is opmerkelijk. Het verbindt Mandalay met Amarapura en is 1,2 km lang. Door de spijlen onder je voeten zie je de grond of het water (afhankelijk van hoever je op de brug bent) en als je stil staat gaat de brug een beetje heen en weer. Er zijn geen zijkanten aan de brug dus je moet goed opletten waar je loopt want iets te ver naar links of naar rechts en je ligt eraf. Heel veel Chinese toeristen die een hele fotoshoot aan het organiseren zijn, bootjes op het water die toeristen vervoeren…. Kortom een toeristen walhalla!
We waren er rond zonsondergang (aan het eind van de tour) en dat leverde mooie plaatjes op. We hebben ons af laten zetten bij het restaurant waar we gister gegeten en vanmorgen iets gedronken hebben en daar zitten we nu dit verslag te typen onder het genot van een biertje en typische Myanmareese muziek (niet echt toegankelijk zullen we maar zeggen).
We hebben net heerlijk gegeten en gaan nu even uitbuiken! Morgen reizen we per lokale bus naar Bagan…. op naar een nieuwe plek dus.

Tot morgen, @ en M.

Geschreven door Travels-Ed-Miriam