Við kveðjum vini okkar í Hollandi,

Gegroet vanuit Laugarbakki! Vandaag zijn we vertrokken uit Flúðir na een heerlijke nacht slaap. We werden wakker in een witte wereld want het had gesneeuwd afgelopen nacht. Na het ontbijt en het inladen van de spullen hebben we de Duster even laten drinken (dit is een van de weinige dingen die goedkoper zijn als in Nederland, € 2,01 per liter) en zijn we rond half 10 vertrokken. De weg was lekker besneeuwd maar goed begaanbaar. Gaandeweg de reis werd de weg beter maar eenmaal in de bergen werd het slechter. De ondergrond was bevroren en de verse sneeuw lag daar bovenop dus af en toe was het wat glibberig. Ed heeft rustig gereden en zich niet op laten fokken door de bumper klevende IJslanders die deze omstandigheden gewend zijn. Waar we 90 km per uur mochten (maximale snelheid) reden we rond de 70 km per uur en op sommige stukken zelfs rond de 50 km per uur. We werden regelmatig ingehaald of we gingen zelf langs de kant staan zodat ze ons voorbij konden.

Qua weer is het een heel verschil met gisteren. De zon is volop aanwezig en dat maakt de sneeuw nog witter en de lucht nog blauwer. Vanmorgen begon het met een strookje blauwe lucht in het grijze geheel maar dat heeft zich goed uitgebreid gedurende de dag.

De rit was werkelijk prachtig! In de bergen was een grote witte wereld zonder bomen, huizen, beesten, winkels of iets anders. Het was in een woord betoverend! We zaten bijna kwijlend in de auto tegen het raam geplakt……you get the picture. Af en toe een stop gemaakt om al dat moois op de foto te zetten of een bakkie te drinken en dan weer door.

We zijn ook een stuk langs de Noord Atlantische oceaan gereden waar het weer omsloeg naar erg donker en onheilspellend en waar de sneeuw weer lekker naar beneden viel.
Op dat stuk begon er ook een lampje te branden op de display van de auto. Ed zag dat dit de bandenspanning was maar wist niet hoe dit te resetten zodat het lampje weer uitging. Het instructieboekje was in het IJslands. Ons IJslands laat te wensen over maar gelukkig kon Ed met Google lens de tekst vertalen en de display resetten. De banden opgepompt bij een tankstation en een broodje voor de lunch gehaald. En weer door……

We zijn o.a. door de 6 km lange Hvalfjörður tunnel gereden die op het laagste punt 165 meter onder zeeniveau is. Verder ook nog over een lange brug en weer een heel stuk door de bergen waar de weg echt slecht werd. De wind was ook lekker toegenomen dus het was even met samengeknepen billen door ploeteren maar Ed laat zich gelukkig niet snel van de wijs brengen. Na 275 km zijn we om 15:30 uur weer in de sneeuw aangekomen in het noordwesten van IJsland in ons hotel voor 1 nacht. Morgen gaan we door naar Akureyi (de 2e stad van IJsland) in een rit van ongeveer 200 km. Vanavond eten we in het hotel maar de kaart ziet er goed uit met producten uit de omgeving. We gaan nu even een borrel drinken op de kamer en gaan straks dus lekker eten.

Het eten was absoluut fantastisch. We begonnen met de Tapas Iceland style. Specialiteiten van de lokale leveranciers. Het bestond uit garnalen, IJslandse kaas, rendieren paté, gerookte lam en gerookte vis…..echt super lekker was dat! Hierna had Ed de lam op 2 manieren bereid (stoofvlees en een filet) en Miriam had de sous vide gegaarde kabeljauw filet met spinazie. Na het eten vroeg Miriam aan de serveerster of zij wist waar we de IJslandse specialiteit konden eten, namelijk de gefermenteerde haai. Dit is de Groenlandse haai die niet eetbaar is omdat ie giftig is. Dit komt omdat hij geen nieren heeft en de afvalstoffen dus in zijn lichaam opslaat. Om het voor mensen eetbaar te maken moet hij gefermenteerd worden. Hierdoor worden de afvalstoffen afgebroken en voor een groot gedeelte in ammonia omgezet. Dit proces duurt 4 tot 9 maanden en dan smaakt naar: 1e hap vis, 2e hap gorgonzola, 3e hap ammoniak en 4e hap weer vis. Ed vond het heeeeeeeerlijk! Miriam ook, tot het 2e stukje…… na dit hapje vis moet je het wegspoelen met Brennivin. Dit is een IJslandse sterke drank dat gemaakt wordt van gefermenteerde aardappel pulp en op smaak gebracht wordt met karwijzaad en engelwortel. Dit vond Miriam lekkerder dan de haai. De haai zijn de witte stukjes op de foto. Het rood-bruine is rauwe walvis in soja saus. Wat wij beiden ook erg lekker vonden,... ja ja wij lusten alles :)

Ons hotel ligt echt in de middel of nowhere maar heeft ons echt verrast! Wat een leuke en gastvrije mensen werken hier. Voor het noorderlicht zijn we een dag te laat. In het gastenboek lazen we dat we het gisteren fantastisch moet zijn geweest…….

Kveðja frá Laugarbakka og sjáumst á morgun
Ed & Miriam

Geschreven door Travels-Ed-Miriam