Ciao fan dei Deijtjes,

Daar zijn we dan weer met onze belevenissen. Weer een dag voorbij hier in het Italiaanse zuiden. Vanmorgen hebben we heerlijk genoten van het ontbijt op het terras met uitzicht op zee. Ze zijn erg van de zoete hier merken we al enkele ochtenden. Veel zoete broodjes en croissants, cake, lemon of abrikozentaart etc. Maar vandaag hadden ze ook kaas en toast. En we werden verrast met een naar keuze klaar gemaakt ei….. het was heerlijk!

Na het ontbijt in de auto gestapt op weg naar Marina del Cantone (waar we vanmiddag gingen kajakken). Dat was bijna een uur rijden door de bergen heen door prachtige stadjes en pittoreske dorpjes met vergezichten op de zee. Gelukkig is Ed niet bang aangelegd want we hadden aardig wat haarspeldbochten op de route. Ook het rijgedrag van de Italianen is niet voor bange poeperds…. je wordt op de smalste wegen rechts ingehaald of er zit een Italiaan te toeteren omdat ie vind dat je niet hard genoeg rijd. Onderweg nog gestopt bij een supermarkt en apotheek want Demi is erg geliefd door de muggen hier. Ze heeft minimaal 20 muggenbulten op haar lijf en sommige zijn echt enorme schijven geworden die dik en pijnlijk zijn. Bij de supermarkt heeft ze antimuggenspray gekocht en bij de apotheek spul tegen de jeuk. Hopelijk helpt het haar!

Eenmaal in Marina del Cantone aangekomen was het zoeken naar een parkeerplek want die zijn best schaars. We konden parkeren op een plek die wat hoger gelegen was en dat voor de fantastische prijs van € 20,- (maar dan wel tot 21 uur in de avond). Dit maar gedaan natuurlijk. Bij de prijs inbegrepen was wel een handgeschreven bonnetje, een papiertje tussen je ruitenwisser en de auto werd voor je geparkeerd. Voor de mensen die Ed goed kennen snappen dat dit niet zo goed viel 

We hebben eerst maar een drankje gedaan bij het strand en daarna even rondgelopen op zoek naar de plek waar we ons moesten melden. Dit was pas om 14:15 uur maar we waren er rond 13 uur en wat bleek……we konden ook gelijk. We hebben hier zeker gebruik van gemaakt en niet lang daarna zaten we in de doorzichtige kajaks op de zee. Demi met de Italiaanse instructeur genaamd Luca en Miriam zat met Edje. Voor beide dames was dit een win-win situatie want de kansen waren nu met 50% gehalveerd dat ze in de zee zouden kieperen met kajak en al.

De tocht duurde ongeveer 2 uur en was erg leuk! De doorzichtige kajaks bieden zicht op de onderwaterwereld tot een diepte van 25 meter. Wat je veel zag was zilverachtig zeewier ter grootte van veters, erg leuk om te zien. Het was minder zwaar dan gedacht en we hadden zelfs tijd om te zwemmen bij een klein strandje. Luca vroeg wel of we “daredevils” waren want je mocht er eigenlijk niet komen i.v.m. vallende rotsen van de berg. Maar aangezien jullie dit verslag lezen hebben we dit avontuur overleefd. Demi vroeg tijdens het zwemmen nog of de zonnebrand waterdicht was en dit hebben we maar beaamd……

Na het kajakken een late lunch gegeten aan het strand. Ed en Miriam hadden een heerlijke spaghetti met courgette (de specialiteit van die regio) en Demi ging voor de ravioli.

Bij terugkomst heerlijk gedoucht en opgefrist voor het eten. Omdat we best laat en zwaar geluncht hadden met pasta hebben we vanavond aan shared dining gedaan. We hebben een heerlijke octopus salade met aardappel en een citroen dressing gedeeld, hierna een stukje gebakken zalm en als slotstuk de risotto gedeeld.

Dormi bene, svegliati sano domani e poi potrai leggere il prossimo rapporto,

Demi, Ed en Miriam

Geschreven door Travels-Ed-Miriam