Mingalabar!

Daar zijn we weer maar nu vanuit Nyaungshwe. De wekker ging vanmorgen om 5 uur, het moet echt een keer stoppen met deze onmenselijke tijden hoor….
Om 6 uur ontbijt en om 6:30 pick-up door de gids om ons een lekker dagje op het Inle lake te bezorgen. Het Inle meer is een meer ingeklemd tussen 2 bergketens. Op en rondom het meer zijn er ongeveer 270 dorpen en wonen en meer dan 200.000 mensen. Ieder dorp heeft zijn eigen specialiteit zoals weven, goudsmeden, vissen, boten maken etc. De naam van de gids waren we met een minuut al kwijt, voor nu noemen we hem maar Mr Nosehair. Er kwamen namelijk meerdere lange haren uit zijn neus dus de concentratie was in het begin ver te zoeken omdat we erdoor afgeleid werden.

Mr Nosehair haalde ons zo vroeg op omdat er een processie begon om 7 uur op het water. De processie was ter ere van Boeddha en dit gebeurd 1x per jaar op het meer van 29 september t/m 16 oktober. Er doen 18 dorpen mee waarvan ieder dorp op een andere dag de processie verzorgt. Het was enorm druk op het water met allerlei boten met daarin toeristen maar ook met heel veel locals. Het was goed zoeken naar een goede plek maar uiteindelijk heeft Mr Nosehair die gevonden. De processie bestond uit lange versierde boten die op de speciale Myanmarese beenroeiers manier werden voortbewogen. Hierbij had eigenlijk iedere boot keiharde muziek aan, een soort Myanmarese gay pride kan je wel zeggen! Op het eind van de processie kwamen 2 boten waarvan 1 versierd met een grote goudkleurige vogel waar de offeranders vervoerd mee werden. De laatste boot was een gouden tempel waarin Boeddha vervoerd werd. Die krijgt iedere dag een andere plek in een pagode.

Toen de processie klaar was zijn we naar een markt en tempel gevaren, In de tempel werden we op de foto gezet door locals die met ons op de foto wilde. Ze vroegen het eerst heel beleefd aan Mr Nosehair. Hierna hebben we het meer verlaten en zijn we op de rivier naar Indein gevaren waar meer dan 1000 erg oude stoepa’s stonden. De stoepa’s zijn uit het jaar 1500 en de meeste zijn nog niet opgeknapt. Ze zijn er mee bezig om ze in de oude staat te reconstrueren. Het was erg indrukwekkend om dit te zien. We hebben de niet toeristische weg genomen wat op de terugweg resulteerde in een partijtje voetbal met een 1,5 jaar oud jongetje…. Te schattig! Ook kwam we langs een vrouwtje dat in heet zand een soort rijst kroepoek maakte. Dit hebben we natuurlijk even geproefd en het was erg lekker. Het was een bruine rijst pasta die ze had laten drogen in de zon en die afgebakken werd in het hete zand. Dan kwam er een witte “papadum” uit. Het smaakte een klein beetje zoutig. Met de lunch hebben we aangemeerd bij een mevrouw die in haar keukentje een shan noodle soep voor ons bereidde. Deze hadden we al 2x gegeten maar die van vandaag was zeker de lekkerste!

Na de lunch heeft Mr Nosehair ons meegenomen naar een lotus weverij waar ze uit de vezels van de stengels van de lotus draden maken en daarmee o.a kleding en sjaaltjes maken. Erg leuk om te zien dat als je de stengels openbreekt er draden tevoorschijn komen die je op een bepaalde manier kan draaien zodat er een draad ontstaat. Deze worden op een spinnenwiel gesponnen waardoor het sterker word. Hierna worden de draden gekookt (al dan niet met kleurstof) en kan het weven beginnen. Het ziet er dan een beetje uit als jute.

Hierna zijn we door gevaren naar een cheroot fabriekje (de lokale sigaar fabriek) en hebben we weer gezien hoe de Myanmareese sigaar gedraaid wordt. Op weg naar de cheroot fabriek begon het te regenen maar het mocht niet echt een naam hebben. De sigaren waren 5x zo duur als in Hsipaw waar Ed er 5 gekocht heeft. Mr Nosehair nam ons hierna mee naar de drijvende tuinen waar het Inle meer ook om bekend staat. Dit zijn stukken grond die ergens aan de zijkant van het meer worden afgestoken. Dit wordt meegesleept naar het dorp en vastgezet met lange bamboestokken zodat het niet weg kan drijven. Door de beplanting groeten de stukken aan elkaar vast zodat er een soort drijvende akkers ontstaan. Als je te hard met je bootje erlangs vaart zie je die akkers heen en weer bewegen op het water. Op deze grond wordt van alles verbouwd. Het kan niet te zwaar zijn want anders zinkt het stuk grond. Hier zijn we overgestapt (in Mirams geval niet al te charmant erin gelazerd) in een kano en hebben we een klein half uur gepeddeld tussen de tuinen. Op de terug weg naar Nyaungshwe heeft Mr Nosehair ons nog even gewezen op 2 vissers die op de befaamde beenroeimanier aan het vissen waren. Op de terugweg naar Nyaungshwe werden we getrakteerd op een regenboog die uiteindelijk zich helemaal ontvouwde tot een volledige regenboog. Prachtig slot van een dag op het Inle meer!

Bij ons hotel aangekomen bleek dat ze alleen ontbijt hadden en geen lunch en diner verzorgden. We moesten dus noodgedwongen de stad in waar geen fuck te beleven valt en het om 21 uur uitgestorven is. Morgen zijn we nog een hele dag in dit stadje en gaan we wel zien hoe we dit gaan inkleden. Voor nu hebben we lekker gegeten onder het genot van onze eerste tropische regenbui en gaan we zo op zoek naar een tuktuk die ons naar het hotel brengt zodat we lekker kunnen gaan tuktukken!

Tot morgen maar weer!
@enM.

Geschreven door Travels-Ed-Miriam