Mingalabar lieve mensen,
Even een opmerking vooraf: we plaatsten nu/vandaag 2 reisverslagen (van vrijdag en zaterdag) omdat we gister in de nachtbus zaten en niets konden posten.

Vandaag stond de reis naar Hsipaw op het programma. We hebben in de ochtend een beetje uitgeslapen en zijn na het ontbijt de weg gaan vragen naar de supermarkt.
Dit bleek een wandeling van 20 minuutjes te zijn en toen kwamen we aan in een super modern winkelcentrum waar ook de city market zat. Het was een supermarkt net zoals in Nederland, een enorm contrast met de rest van het straatbeeld. We hebben hier eten en drinken gehaald voor onderweg in de nachtbus. De nachtbus vertrok om 17 uur (onze tijd) dus we hadden nog wat tijd door te brengen toen de boodschappen gehaald waren. Dit hebben we gedaan in het hotel en in de bistro in de straat waar we wat biertjes hebben gedronken, en wederom leuk gepraat hebben met de eigenaar. We werden om 14 uur opgehaald door Jay (dezelfde gids van gisteren) in een super de luxe Toyota bus die zo luxe was dat de achterklep niet openging. Met 4 man sterk kregen ze het niet voor elkaar dus uiteindelijk gingen de rugzakken over de stoelen heen naar achteren.

Een uurtje later waren we op het busstation maar bedenk nu niet een busstation zoals in Nederland…. Het was een terrein zo groot als de wijk Kanaleneiland waar overal bussen stonden, kwamen en gingen, er werd overal eten gekookt en verkocht, iedereen probeerde iets te verkopen zoals horloges, eten, drinken, kleding, posters, brillen, fruit etc.
We werden bij de juiste terminal afgezet met de mededeling dat de bus om 16:30 uur zou komen en kregen het kenteken van de bus zodat we die konden herkennen als hij aankwam.
Rond half 5 kwam de bus en iets over 5en reden we weg. Eerst met een slakkengang door de drukte van de stad en later reden we met een gang van 100 km per uur langs het bekende straatbeeld van mensen die overal zitten en de bedrijvigheid eromheen. De zon ging onder, de lucht kleurde prachtig oranje/rood, je zag in de verte de gouden toppen van de pagodes….het deed ons beseffen dat we erg rijk zijn dat we dit kunnen doen!

De rit duurde 13 uur in totaal en was een belevenis op zich. Een Amerikaans stel met 3 kleine kids, die in Thailand woonden maar een plek aan het zoeken zijn in Myanmar voor het werk van hem, zat ook in de bus. Zij had, voordat de bus weg ging, zitten smullen van een daar klaar gemaakte Mohinga soep die natuurlijk later pas ging opspelen. Onderweg moesten we meerdere keren stoppen voor haar omdat ze flink aan de diarree was geraakt…gelukkig heeft ze geen ongelukjes in de bus gehad! In de nacht gingen we van de vlakke weg de bergen in waar het super mistig bleek. De ramen waren beslagen door de warmte van alle lijven in de bus dus de bijrijder moest de voorruit meerdere keren lappen om nog iets te kunnen zien. Wat de chauffeur er verder niet van weerhield om te pas en te onpas andere auto’s, vrachtwagen en bussen in te halen. Het was soms best even spannend. Rond 6 uur kwamen we aan Hsipaw.

Groetjes en snel verder lezen in het volgende verslag :)

Geschreven door Travels-Ed-Miriam