Mingalabar lieve mensen,

Vanmorgen werden we om 10 uur opgehaald door Mr Nine Nine om ons naar het treinstation te brengen. Rond 11 uur gaat de trein naar Pyinoolwin waar we opgehaald worden door iemand die ons naar Mandalay rijdt. Dat is ongeveer nog 1 uur en 20 min rijden van Pyinoolwin. Omdat we erg op tijd waren (de rit vanaf ons hotel duurde maar 3 minuten, Mr Nine Nine was goed op tijd en wij zaten al klaar) zei hij dat hij ons nog even een tour van de stad zou geven en reed vervolgend weer de bergen in met ons voor een uitkijkpunt over de stad. Hierna nog even langs een klooster en bijna langs zijn huis en toen weer richting het treinstation. Mr Nine Nine regelde de kaartjes en nam niet veel later afscheid van ons.

We zaten in de upper class coupe en dat hield in dat we een vachtje over de stoelen hadden i.p.v. houten bankjes. De 5 uur durende rit naar Pyinoolwin was niet spectaculair maar het is leuk om met de trein te reizen. We zagen rijstvelden veranderen in mais velden, hutjes en dorpjes langs de spoorlijn, stukjes bos en jungle, mensen aan het werk in de velden, chrysanten velden, bergen op de achtergrond en heel veel begroeiing langs de spoorlijn. Zo dicht op de spoorlijn dat de blaadjes en smurrie door de ramen heen naar binnen wapperden en we aan het eind van de rit een half bos op onze tassen en voeten hadden liggen. De trein reed ergens tussen de 30 en 40 km per uur dus het was niet heel hard maar we gingen aardig heen en weer.

Het spectaculairste van deze rit was toch wel de oversteek van de Goteik kloof. Dit is een kloof van 300 m diep en de brug die de trein erover heen voert is gebouwd door de Engelsen in 1901. Best wel een billenknijper kunnen we zeggen….. Het uitzicht was erg mooi dus dat maakte het billenknijpen waard!
Op een gegeven moment stopte de trein en werden er heel veel gedetineerden uitgeladen uit de coupe achter ons. Ze waren per 3 man aan elkaar geketend aan handen en voeten en er stond een leger aan politie en militairen klaar om ze te begeleiden. Een hele andere kant van het leven wordt dan ineens zichtbaar. Rond 16 uur zijn we aangekomen in
Pyinoolwin en werden we opgehaald door een allervriendelijkste en zeer communicatieve meneer die de hele rit geen woord gesproken heeft met ons. Op onze pogingen om contact te krijgen met hem reageerde hij gewoon niet. De rit duurde bijna 1,5 uur dus we hebben af en toe onze ogen maar even dicht gedaan.

Het guesthouse waar we verblijven is erg leuk, we hebben een kamer op de 4e verdieping en we zitten daar alleen. De rest van de verdieping is een buiten terras (wat niet meer gebruikt wordt) dus we hebben een privé terras. Het verslag zitten we nu ook hier onder het genot van een Myanmarees biertje te schrijven. Morgen worden we om 12:30 uur opgehaald door de gids voor een tour.

Greetzzzzzzzzz,
@ en M!

Geschreven door Travels-Ed-Miriam