Hæ hér erum við aftur,

Even een update over de husky tocht…..die ging niet door!!!
We kregen gisteravond een mailtje dat ze COVID hadden en de tocht dus niet door kon gaan. Ze waren alleen vergeten het boekingssysteem te blokken dus vandaar dat de reservering gemaakt kon worden. Het geld werd teruggestort en ze heeft nog wat andere bedrijven doorgegeven die we konden bellen voor een tocht. Maar helaas, die zaten allemaal al vol tot eind maart dus er kon een streep door de tocht met husky’s gezet worden. Best wel even een teleurstelling die we moesten verwerken maar pragmatisch als we zijn gelijk gekeken naar andere dingen. Dus hebben we een sneeuwscooter tocht geboekt voor deze middag!

Maar nu eerst even naar het begin van de dag. Na het ontbijt, rond half 10 weggereden uit Akureyri op weg naar Myvatn. Eerst de auto weer sneeuwvrij gemaakt want het had gesneeuwd afgelopen nacht. Akureyri ligt aan het water en de bewolking bleef boven het water hangen, wat erg leuk was om vanuit de bergen te zien. De dag begon wat bewolkt en in de bergen hing er mist. Op een gegeven moment konden we nog krap 200m ver kijken dus dat was wel even spannend. Toen we door de mist heen waren zagen we weer prachtige vergezichten met sneeuw en ijs, huisjes, boerderijen, paardjes, bevroren meren, kabbelend water in riviertjes, mist die tegen de bergen hing……need we say more?

Wat opviel was dat het weer een heel ander beeld als de afgelopen dagen was want ook nu reden we tussen 2 bergkammen door maar de vlaktes waren veel meer open en weidser. We hebben de tolweg overgeslagen want dat was een tunnel van 6 km dus we zijn om gereden door de bergen zodat we wat te zien hadden. We zijn gestopt bij een bevroren meer waar we het uitzicht hebben staan bewonderen met 3 Nederlandse dames. Oma, dochter en kleindochter. Oma was al voor de 4e keer in IJsland waarvan 3x in de winter vertelde ze. Wat een leuk actief wijfie was dat zeg!

Onderweg naar Myvatn zijn we gestopt bij de Godafoss waterval. Dit is een van de grotere watervallen van IJsland. Het water valt over 35 meter breedte zo’n 12 meter naar beneden en de Godafoss wordt door een aantal rotsen in een paar stukken verdeeld. Op weg naar de waterval lag Miriam ineens languit op de grond (nee er zijn geen beelden van) want onder het verse laagje sneeuw is het een grote bevroren toestand. Erg glad dus…… De waterval was prachtig….wat een kracht heeft de natuur toch als je dat gebrul van het water hoort. Hierna even een bakkie gedaan bij het restaurantje en weer verder doorgereden naar Myvatn. Rond 13 uur gearriveerd bij het hotel en ingecheckt. De kamer was al klaar dus we konden onze spullen gelijk uitladen en naar boven brengen. Wat een leuk hotel is dit en wat een geluk dat we hier 2 dagen zijn! We hebben ons ook even op de lijst gezet voor de aankomende 2 nachten om gebeld te worden als het Noorderlicht verschijnt. …. Service van de zaak!

Om 14 uur moesten we ons melden bij het sneeuwscooter bedrijf maar doordat de groep voor ons uitliep moesten we wat langer wachten. Uiteindelijk om half 3 vertrokken met nog 4 Nederlanders voor een prachtige tocht! Om de scooter te mogen berijden moet je in het bezit zijn van een rijbewijs dus Ed moest weer aan de bak (maar hij had heus niet uit vrije wil achterop bij Miriam gaan zitten). Na een kleine uitleg konden we vertrekken en we hebben 1,5 uur heerlijk door de sneeuw geracet op sommige stukken wel 60 km/uur. Dat klinkt niet zo snel, maar op de scooter was dit best hard, zeker met de hobbels. Onderweg nog gestopt bij een krater en een lief klein kerkje wat gebouwd was van turf. Het is nagemaakt in 1970 n.a.v. het kerkje in Myvatn en staat op privéterrein. We mogen de foto’s wel plaatsen maar niet geo-taggen zodat het gebied niet overspoeld wordt door toeristen.

Vanavond eten we in het restaurant van het hotel want heel veel anders zit er niet in de omgeving. Na het eten wilden we het verslag gaan afmaken en posten toen we werden gebeld door de receptie ..….het NOORDERLICHT was te zien! We zijn als gekken naar buiten gegaan en gezocht naar iets groens in de lucht. Er waren meerdere mensen buiten dus daar zijn we bij gaan staan. Het was met het blote oog niet goed te zien maar als je door je camera keek zag je het wel. Er was ook maar 20% kans om iets te zien dus het zijn geen groen overgoten foto’s maar je ziet het wel. Het begin is er zullen we maar zeggen.
Hopelijk gaan we er veel meer van zien de rest van de vakantie!

Kærar kveðjur frá okkur,
Ed & Miriam

Geschreven door Travels-Ed-Miriam