Ciao a tutti!

Vanmorgen zijn we, na wederom een zoet ontbijt, richting de auto gelopen voor een tochtje langs de kust. We zitten in de hak van Italië en zijn omgeven door de Atlantische en Ionische zee. Vanuit Supersano (waar we slapen) was het 3 kwartier rijden naar Otranto, wat aan de kust ligt. Vanuit daar zijn we langs de kustlijn gaan rijden en als we iets leuks zagen stapten we uit om even te kijken wat er was of om foto’s te maken. Ook een terrasje om de dorst te lessen werd natuurlijk niet vergeten!

De kustlijn lijkt niet op die van Amalfi, het is er ten eerste veel minder toeristisch maar er liggen ook geen leuke stadjes tegen de berg geplakt. De bergen zijn hier ook niet langs de kust namelijk. Er zijn zat leuke stadjes waar je doorheen rijdt en veel leuke tentjes om iets te eten of te drinken. De kustlijn doet grillig aan met rotspartijen waar de zee tegenaan beukt en de weg langs kronkelt.

We zijn gestopt op het zuidelijkste puntje van de hak van Italië genaamd Leuca. En het was best leuk in Leuca. Leuke strandjes, tentjes, boulevards, winkeltjes en geen extreme drukte. We vonden een leuk tentje aan de zee waar we even zijn gaan zitten voor een biertje en aperol spritz. De zon scheen weer rijkelijk maar in de verte zagen we wel wat grote donkere wolken hangen. Leuca bevindt zich eigenlijk in het midden van de route langs de kust die we hadden uitgestippeld voor vandaag dus we hebben even overlegd of we de route af zouden maken of terug naar onze Masseria zouden gaan voor een middagje zwembad. Dan kunnen we morgen de andere helft rijden. We besloten terug te rijden en bij het zwembad te gaan liggen maar hoe dichter we bij onze Masseria kwamen hoe bewolkter het werd. Die grote donkere wolk bleek dus boven Supersano te hangen.

Toen we bij de Masseria aankwamen zijn we nog even het kapelletje ingelopen om een kaarsje te branden voor Jan, de vader van Ed. Het is vandaag namelijk zijn sterfdag dus we hebben daar even bij stil gestaan op deze manier. Ook is het de verjaardag van Ed z’n nichtje Myke. Er is 34 jaar geleden een leven geëindigd en 21 jaar geleden is er een leven begonnen op deze dag…..

We hebben daarna even lekker buiten gezeten bij de Masseria en op een gegeven moment brak de zon door dus hebben we ons verplaats naar het zwembad. Al met al geen middagje vol met zon maar misschien een klein uurtje en dat was ook lekker. Vanavond gaan we eten bij een restaurant in de buurt was goede recensies heeft op internet. Leuke en gastvrije eigenaren die heerlijke lokale gerechten klaar maken dus we zijn erg benieuwd.

Domani torneremo con le nostre avventure!
Groetjes Demi, Ed en Miriam.

Geschreven door Travels-Ed-Miriam