Non abbiamo ispirazione per una frase di apertura……

Vanmorgen moesten we ons om 10 uur melden voor een kookcursus pasta maken. Het was een half uurtje rijden hiervandaan dus dat viel erg mee. We moesten ons melden bij het huis van Simona want daar was de kookcursus. Simona woont in een trulli dus erg leuk om een trulli van binnen te zien waar daadwerkelijk iemand woont (en het dus niet opgeleukt is voor een hotel ofzo). Aangezien we aan de vroege kant waren hebben we eerst nog even moeten wachten maar daarna werden we binnengevraagd en naar de tuin begeleid. Daar stonden allemaal tafels en stoelen klaar voor de kookcursus. We waren de eerste maar langzaamaan druppelden de anderen ook binnen. En natuurlijk ook Nederlanders. Met ons erbij waren er 9 Nederlanders en voor de rest Amerikanen, een Thaise, een fransoos, een groep van 11 Engelsen en een Australische. We waren in totaal met 27 mannen en vrouwen wat Simona ook even tot schrik baarde maar er werden tafels en stoelen bijgehaald en iedereen had een plek in de schaduw in de tuin. Achteraf bleek dat ze niet eerder voor zo’n grote groep had gestaan maar het ging erg goed. Haar moeder van 76 jaar hielp ook mee en nog een dame maar die konden beide alleen Italiaans. Na de koffie en thee werden we welkom geheten en werd er verteld hoe het programma in elkaar stak. We begonnen met het maken van een salade die “Aqua sale” heet. De naam zegt het al…….zout water salade. We moesten tomaat, ui en komkommer snijden en die met kappertjes, olie en oregano in een schaal doen. Dit werd het voorgerecht. Voor het opdienen werd er water in de schaal gegooid en moest je geroosterd brood klein maken op je bord en daar de salade over doen (inclusief water). Een snuf zout erover je had: “Aqua sale”. Echt enorm lekker en super simpel. Dit gaan we thuis zeker maken!

Hierna gingen we Orecchiette maken, dé pasta uit deze streek. Op houten planken voor ons op tafel werd Semolla meel (glutenarme bloem met griesmeel) neergelegd en we konden kiezen of we dit met water of rode wijn wilden mengen. Hierna was het een kwestie van goed mengen en het deeg blijven kneden onder de bezielende leiding van La mamma die goed duidelijk maakte of je de techniek goed uitvoerde of niet. Als het deeg werd goedgekeurd moest je met je mes een stuk afsnijden en dit uitrollen tot een slang van ongeveer 1 cm dikte. Hier moesten we dan kleine stukjes van afsnijden en die een speciale manier met je mes oprollen. Dan moest je dit met je duim en 3 vingers binnenste buiten keren en weer afrollen en dan had je (als het goed ging) Orechiette pasta. Oefening baart kunst en op een gegeven moment heb je het onder de knie maar natuurlijk niet zo goed als Simona en haar moeder. Hierna hebben we nog een andere pasta gemaakt op dezelfde manier als Oriechette maar dan niet binnenste buiten keren en afrollen maar opgerold laten zodat het hol is vanbinnen. Iedere pasta soort heeft een eigen saus hebben we geleerd. Je kan niet zomaar kijken wat je in huis hebt en dit als een saus bij elkaar gooien want dat is echt een doodzonde in italie. Bij Orecchiette kan je bijvoorbeeld geen vis eten maar een simpele (eigen gemaakte) tomatensaus (die 1,5 uur zachtjes pruttelt) met ui en geraspte ricotta is meer dan voldoende. Pure smaken en koken met liefde…..dat was de boodschap!

Ook liet ze een andere manier zien waar je met dezelfde tomatensaus maar met gebakken broodkruim met knoflook en ansjovis een totaal andere smaak krijgt. Broodkruim werd gebruikt door arme mensen die geen kaas konden veroorloven maar op die manier toch de suggestie wekten dat er kaas over zat. Dat broodkruim doe je dus boven op je gerecht als zijnde geraspte kaas. Echt enorm lekker!!! Wij vonden die vorm de lekkerste. Toen alle Orecchiette gemaakt was werd alles verzameld en gekookt. Wij kregen een rondleiding en uitleg over de trulli en la mamma en die andere vrouw gingen de pasta koken.
Hierna werd de pasta opgediend op de 2 manieren zoals boven beschreven. Er kwam wijn op tafel, oregano, geroosterde courgette en aubergine en smullen maar!

Rond 16 uur gingen we volgevreten en voldaan weer richting het hotel, verbaasd dat het zo lang in beslag genomen had. Maar wat was dit leuk zeg om gedaan te hebben. Als het goed is krijgen we de recepten nog over de app maar die zitten wel in ons hoofd. We zijn even naar de mini market gereden die dicht bij onze Masseria is en hebben wat brood, parmaham, tomaten, ui, mozzarella, kappertjes, ansjovis en wijn gekocht als avond eten.
Na dat geweldige pasta feest zaten we zo vol dat dit voldoende was.

Saluto culinario dall”Italia!
Demi, Ed & Miriam.

Geschreven door Travels-Ed-Miriam