Hæ krakkar,

We schrijven dit verhaal vanuit Akureyri, de 2e stad van IJsland. We zijn hier vanmiddag aangekomen na een tocht door de bergen van ongeveer 4 uurtjes. We hebben zo’n 210 km afgelegd en de rit was werkelijk woar adembenemend! We hebben in de auto geprobeerd woorden te vinden voor wat we zagen zodat we konden proberen het over te brengen naar jullie maar het meest gehoorde was, wat is dit prachtig! Superlatieven schieten tekort.

De rit ging dwars door de bergen heen maar was totaal anders dan de rit van gisteren. We reden in het midden van 2 bergkammen die besneeuwd waren, door een witte wereld waar verder niets te vinden was. Het zwarte asfalt werd soms wit door de poedersneeuw die door de wind over de weg werd geblazen. Hierdoor leek het of we over rook reden wat de rit nog mystieker maakte. In het witte landschap waren soms bevroren beekjes te zien, groepjes IJslandse pony’s die aan het spelen waren met elkaar of op hun rug lagen te rollen door de sneeuw, af en toe zagen we in de verte de zee, een kerkje in een landschap met maar 2 huisjes met meestal rode daken of de zwarte asfalt weg die zich door de bergen heen kronkelde. Enorm fototechnisch verantwoord en waar het kon zijn we gestopt om foto’s te maken. Rijksweg 1 is een doorgaande weg die door heel IJsland gaat en je kan niet zomaar stoppen langs de weg als je iets moois ziet. Dat is ook verboden hier dus ben je afhankelijk van een parkeerplekje langs de weg en verder maak je veel mental pictures.

Onderweg gestopt voor een koffie en warme chocomelk break en tevens plaspauze in een reuze gezellig restaurantje waar de mensen er echt zin hadden om ons te verblijden met hun enorm gezellige gezelschap…….NOT!

Eenmaal in het hotel in Akureyri aangekomen vroegen we of we al konden inchecken maar de receptioniste was erg verbaasd over die vraag. Het feit dat ze bijna geen Engels sprak verhoogde de feestvreugde enorm en na wat gezoek in de computer bleek ze ons niet te kunnen vinden. We hebben maar gebeld met de reisagent in IJsland en hebben ze even met elkaar laten praten, nadat we uitgelegd hadden wat het probleem was. Ondanks dat onze boeking wel bevestigd was stonden we niet in het systeem maar hebben we wel een kamer gekregen die verder geen nadere uitleg behoeft. We kunnen er slapen dus das fijn.

Edjuh zag nog wat folders met wat er te doen was dus die meegenomen naar de kamer om ze door te spitten. En wat bleek…….je kan hier toch met een hondenslee door de sneeuw crossen! Miriam werd gelijk enthousiast en Ed ook maar het is wel fokking fullt af peningum (erg veel geld) maar ja…… geld moet rollen dus voor morgenochtend een tour geboekt met een hondenslee tocht en bezoek aan de kennel waar we de lieve husky’s kunnen knuffelen.

Hierna de stad ingelopen en even een lekker biertje gedronken op de 5e etage van een gebouw met uitzicht op de besneeuwde bergen. Hier gaan we vanavond ook maar eten want het zag er wel erg leuk uit moeten we zeggen en op de menukaart staan lekkere dingen. Tevens is dit restaurant de nummer 1 op de lijst van restaurants in Akureyri van de Lonely planet. Op de verkeerslichten hier is een rood hartje te zien i.p.v. een rode cirkel. Dit is omdat de mensen behoefte hadden aan wat positiviteit na de financiële crisis in 2008.

Morgenochtend gaat de wekker om 6 uur, we kunnen dan om 7 uur ontbijten zodat we om 8 uur weg kunnen rijden naar de hondenslee tocht die om 10 uur begint.

Sjáumst fljótlega í næsta bloggi,
Ed & Miriam

Geschreven door Travels-Ed-Miriam