Daar zijn we weer! Vanmorgen werden we om 8 uur opgehaald door O Moung (en niet Omon zoals we gister dachten) voor een tour van ongeveer 6 uurtjes. We hebben eerst een education centre bezocht (geleid door nonnen) zodat we onze gekochte schriften en pennen konden doneren. De nonnen zorgen voor deze kinderen (van 5 tot 15 jaar) omdat hun ouders dat zelf niet kunnen bekostigen. Ze krijgen er ook les.

We werden naar een grote ruimte gebracht waar de hoofd-non naar ons toe kwam om de spullen in ontvangst te nemen. Deze werden op en grote zilveren schaal gelegd en voor Boeddha gezet. We werden bedankt en gezegend door haar.
Ons werd thee en koekjes aangeboden (die Ed vervolgens over de vloer stootte) en na wat foto’s en beleefd gepraat zijn we wegegaan. We zijn naar de rivier gelopen waar we op een boot zijn gestapt voor een tochtje van ongeveer een uur. Hierna werd er aangelegd en begon de trekking ook van ongeveer een uur door een soort van jungle waar ook van alles verbouwd werd. Zo liepen we langs een ananas plantage waar ze 2x per jaar kunnen oogsten. Er werden daar ook sesam planten geteeld, tussen de ananas struiken in.

We kwamen ook langs een rubberplantage maar O Moung vertelde ons dat dit niet echt aansloeg. Het was behoorlijk klimmen de heuvel op en inmiddels wat het erg heet aan het worden wat de zweet productie goed stimuleerde. Onderweg vertelde O Moung dat er een klein oud vrouwtje hier alleen leefde in een eenvoudig huisje nadat haar man en dochter overleden waren. Ze had nog een zoon en die heeft aangeboden dat ze in dorp kon komen wonen maar dat wilde ze niet. Het vrouwtje verwelkomde ons allerhartelijkst en pakte gelijk onze handen vast en raakte onze wangen aan. We hebben even bij haar gestopt om wat te praten en de vrouw van O Moung had zoete aardappel gekookt als snack en die werd ons aangeboden. Omdat het vrouwtje geen tanden meer had wilde ze het niet eten. Wijn hebben uit beleefdheid een paar hapjes genomen maar het was niet echt ons ding dus we hebben het niet opgegeten. Na een hartelijk afscheid van dit lieve vrouwtje zijn we weer doorgegaan.

Na ruim een uur kwamen we aan bij het klooster waar we een bezoek zouden brengen. Omdat het zondag was waren de kinderen uit het dorp ook aanwezig en die kregen daar les. Erg leuk om te zien. We mochten naar binnen om te kijken, rond te lopen en foto’s te maken. We kregen thee geserveerd en er was een watermeloen schoon gemaakt die we mochten opeten. Toen de thee op was (even voor de duidelijkheid…..zelfs Ed drinkt hier gewoon thee) zijn we weer begonnen aan de terug weg. We kwamen weer langs het huisje van het oude vrouwtje en wat bleek…. Ze had 3 zoete aardappels gegeten. Degene die ze niet wilde eten en die van Ed en mij had ze lekker opgepeuzeld. Groot gelijk!
We zijn weer op de boot gestapt en zijn verder gevaren naar een Shan dorp waar we een lunch kregen bij locals. Het was een noodle soep en die was erg lekker. Na de lunch zijn we verder door het dorp gelopen en daarna weer terug naar de boot gegaan.

Rond 14 uur waren we weer bij het hotel terug en hebben we nog even een biertje gedronken met O Moung. Hierna is hij weg gegaan en zijn wij de stad ingelopen om de goudsmid te zoeken (hij had verteld dat die in de stad zat). Bij de goudsmid aangekomen vroegen we of hij ook losse stenen verkocht en dat deed hij dus ging hij op zoek. Wij mochten de zaak in om te kijken bij 2 mannen die aan het goudsmeden waren terwijl hij aan het zoeken was. Erg leuk om te zien omdat Demi dit thuis ook doet. Uit eindelijk hebben we 22 stenen gekocht in verschillende groottes en van verschillende soorten. We hebben jade, saffier en stersaffier gekocht dus Demi kan aan de bak als we thuis zijn!

Hierna nog even over de lokale markt gelopen waar we voor 0,29 ct een zakje gedroogde chilivlokken hebben gekocht voor thuis. We hebben nog even een paar biertjes gedronken op een terras aan de straat en toen weer richting ons resort gelopen. Heerlijk gerelaxt en gedoucht en daarna zijn we gaan eten. Terwijl ik dit zit te typen ligt er een super lief klein zwart katje in mijn nek die niet weg te slaan is bij me. Morgen vertrekken we weer naar onze volgende bestemming. Tot dan!

Groetjes en liefs,
Ed en Miriam.

Geschreven door Travels-Ed-Miriam