Hallo harde werkers,

Wij vermaken ons hier prima, als jullie dat nog niet door hadden hihi. We zijn op de helft van onze reis, vandaag 2 weken geleden zijn we aangekomen in Denver. Het voelt al veel langer, maar dat komt door alle plekken die we al hebben aangedaan en de dingen die we hebben gezien en meegemaakt.

Vandaag stond de Grand Canyon op het programma, deze excursie hadden we al minimaal driekwart jaar geleden geboekt en al die tijd hebben we er ook reikhalzend naar uit gekeken.
Om 6 uur ging de wekker, althans die van Miriam. Zij heeft de rest gewekt omdat de wekker van Jolanda niet was afgegaan. De koffie liep weer door, de thee begon te koken, de mannen deden hun ritueel etc etc etc. Jullie kennen zo onderhand wel ons ochtendprogramma toch?

Om 8 uur werden we opgehaald bij Hotel Cancun en dat was vanaf ons RV park een kwartiertje lopen. In een kleine minibus werden we naar het vliegveld gebracht waar we rond 9:30 uur de lucht in gingen. In een klein vliegtuigje waar we met 18 man inzaten werden we door 2 ervaren piloten naar de helikopter plek gevlogen. Daar aangekomen kregen we de indeling van hoe we in de helikopter zaten en werden we ook in die opstelling opgesteld voor het hek waar de helikopter op ons stond te wachten. Edjuh zat naast de piloot, Jolanda zat rechts bij het raam, Miriam in het midden en Lex zat links bij het raam.

En daar gingen we dan! De take-off verliep vlekkeloos en binnen no time vlogen we eerst boven en niet veel later in de Grand Canyon. Je komt werkelijk ogen te kort om alles te kunnen opnemen wat je ziet, de diepte van de Canyon en de grootsheid van de bergen waar je op sommige plekken de Colorado rivier tussendoor ziet kronkelen. Veel te kort (naar ons zin) na het opstijgen stonden we weer op de grond om over te stappen op een highspeedboot die al klaarlag op de Colorado rivier. De thermometer die daar in de schaduw hing gaf om 10:30 uur al aan dat het 36 grd was…..het was ook echt mega heet.
Met de highspeedboat hebben we een stukje gevaren op de rivier en zie en ervaar je de Grand Canyon weer op een andere manier.

Na het varen was het wachten totdat de helikopter er weer was om ons terug te brengen naar de opstapplek waar we (weer veel te snel naar ons zin aankwamen) en een lunchpakket uitgereikt kregen. Hierna werden we op een bus gezet om naar de Skywalk te gaan. Dit is het uitstekende hoefijzer deel van glas wat boven een klein deel van de Grand Canyon is gebouwd en waardoor je, als je er op loopt, 4000ft naar beneden kijkt (dat is ongeveer 1200 meter). We moesten onze tas, camera’s en mobiele telefoons in een locker opbergen en we kregen enorm mooie slofjes aan over onze schoenen en toen konden we gaan. Het is erg apart om onder je voeten door de Canyon in te kijken maar het was zeker niet eng.

Wie ons een beetje kent weet natuurlijk dat we het niet konden weerstaan, om de foto’s die gemaakt werden door de Skywalk fotografen, te kopen. We hebben dus de full package deal gekocht die we op een usb stick meekregen met 1 afgedrukte foto erbij.
Hierna ging de bus weer verder naar 2 prachtige uitkijkpunten over de Grand Canyon.
Om 14 uur moesten we terug zijn bij de helikopter om de terug vlucht in de “truttenschudder “ aan te gaan. De piloten gaven al aan dat het bumpyflight zou worden door een tyfoon in de golf van Mexico. De wind in combi met de warmte gaf wat turbulentie. Uiteindelijk heeft Lex zijn lunch wel binnen kunnen houden maar het kotszakje lag al op zijn schoot.

We kijken terug op een fantastische dag die heeft waargemaakt wat het driekwart jaar geleden al beloofde. Ondertussen hebben Jo en Mir al 2 wasjes gedraaid die hangen te drogen en heeft kokkie Lex ons verwend met de fetaschotel ala edjuh! De zon is al lang onder, de temp is aan het dalen en de fles wijn is al bijna leeg.

Wij zeggen tot morgen lieve mensen!

Liefs,
Lex, Jolanda, Ed en Miriam.

Geschreven door Travels-Ed-Miriam