Verenigde Staten, springdale

Afgelopen nacht had Lex The Narrows al 3x gelopen zijn slaap maar toen de wekker om 6:30 uur ging werd het toch echt werkelijkheid. Niet dat we om 6:30 uur al aan de wandel gingen maar de voorbereidingen waren in volle gang. Wassen, aankleden, ontbijten, rugzakken pakken etc. Om 8 uur gingen we dan echt op pad met onze gehuurde water sokken en schoenen (waar vast allemaal schimmeltenen en eeltlagen in achter gebleven zijn).

Eerst weer met de Springdale bus naar het park, het park in en dan weer met de shuttlebus naar ons beginpunt. Het bleek dat we niet de enige waren die dachten: “laten we The Narrows eens gaan wandelen” want we moesten al ruim een kwartier wachten voordat we de shuttlebus in konden vanmorgen. Voordat we daadwerkelijk bij de Virgin rivier waren was het inmiddels al 10 uur. Toen gingen we dan echt het water in. De tocht der tochten kon beginnen. Toen onze sokken en schoenen zich volgezogen hadden met water merkte je eigenlijk niets meer van het frisse water. Het was overweldigend om tussen de 600 meter hoge rotsen in de rivier te lopen, veelal in de schaduw maar das logisch toch met zulke hoge rotsen.

Gelukkig hadden we naast onze gehuurde sokken en schoenen ook stokken meegekregen en die hebben we ook zeker moeten gebruiken! De bedding van de rivier ligt namelijk vol met stenen (groot en klein) die uitsteken of los liggen en die je niet ziet maar wel voelt onder je schoenen. Af en toe zag het er dus ook erg clownesk uit met alle bewegingen die er gemaakt werden om rechtop te blijven te staan. Uiteindelijk heeft dit Miriam niet geholpen en zij ging inderdaad als eerste (en enige van ons 4-en) voorover de rivier in. Ze kon zich gelukkig met haar armen opvangen zodat ze niet kopje onder is gegaan en haar kuif dus mooi rechtop is blijven staan. En nee……..er zijn geen foto’s of filmpjes van de duik in het water!

In een plekje in de zon, rond 12 uur, hebben we even een break gehouden om wat te drinken en wat te eten en daarna zijn we weer verder gegaan. Jolanda besloot al snel dat het genoeg was voor haar en ging weer terug maar Lex, Ed en Miriam zijn nog even verder gelopen. Uiteindelijk bleek het voor Miriam ook genoeg te zijn en zijn de mannen nog even samen verder gegaan. Rond 13:30 uur hadden we elkaar weer gevonden en waren we weer compleet om aan de terugweg te beginnen.
Rond 15 uur kwamen we weer aan bij het beginpunt en waren we ook wel moe. Maar zeker voldaan! Wat was het schitterend en wat een gave ervaring was dit. Na het inleveren van de gehuurde spullen zijn we weer teruggegaan naar de campground waar we even lekker hebben zitten bijkomen met een drankje en een chippie in de schaduw van de camper.

Jolanda en Miriam peppen zich zo nog even op om het eten te maken (macaroni eten we dus dat moet nog net lukken) en dan kijken we terug op een GE-WEL-DIG-E dag!

Groetjes en tot morgen,
Lex, Jolanda, Ed en Miriam.

Geschreven door Travels-Ed-Miriam

27 sep 2018Zion NP

29 sep 2018Las Vegas

Al 10 reacties bij dit reisverslag

Zomaar mijn reactie weg op dit verslag. Ook nog niet gepost maar misschien ook wel. Ik begin gewoon opnieuw en als het er uiteindelijk twee keer staat dan is dat maar zo. YEP I LOVE IT WHEN I AM RIGHT‼️‼️ Zussie als eerste en helaas als enige onderuit. Maar complimenten voor deze prestatie. In dat water lopen en niet kunnen zien op welke scherpe al dan niet losliggende steen je die met teenschimmel en eeltresten gevulde sokken en schoenen neerzet 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻 Kan me goed voorstellen dat jullie dodelijk vermoeid zijn na deze fantastische dag. Mooie foto’s ook weer. Verdiend genieten van jullie macaroni (complimenten aan de dames dat ze dit toch ook nog even doen na deze dag, toch het sterke geslacht??) en wijntje/biertje. Rustige avond gewenst en morgen weer op naar nieuwe avonturen. 💋💋💋💋🇺🇸
Jos 2018-09-29 03:42:02

Ik heb het al een keer eerder geschreven, wat een indrukken en wat een plezier moeten jullie hebben met elkaar. Heeft Miriam de hele tijd met natte kleding gelopen? Wel gave schimmelschoenen, leken comfortabel. Heeft de kuit van Ed het volgehouden? Waarschijnlijk morgen spierpijn. Smakelijk eten allemaal en op naar het volgende avontuur. 🤗🤗
Adoré 2018-09-29 05:44:40

Wat een geweldig verhaal weer. Jullie schrijven het erg leuk. Oooh die Miriam..ik zie het inderdaad voor me. Daar heb ik geen fotos bij nodig 🤣🤣🤣🤣. Maar het lijk mij een gaaf iets om mee te maken. Toch flikken jullie dat ff. Complimenten.
Trudie 2018-09-29 07:59:35

Ik wil nog ff zegge dat mr. ED verdomd mooie fotos maakt. Ik lees altijd jullie verslag....dan reageer ik en dan zie ik de fotos. Sjapoo ....dat schrijf je vast anders, maar weet niet hoe. Maar jullie snappen het vast wel...
Trudie 2018-09-29 08:04:13

Ziet er gaaf uit zeg. En toekie verbaast het mij dat jij in het water lag, nou nee 🙈. Denk dat je dat zelf ook niet verbaaste toch? En de foto’s zijn weer prachtig. Kortom het is genieten.
Annette 2018-09-29 09:11:06

👍🏻GEWELDIG!!! Ik geniet elke keer van de verslagen over jullie avonturen en foto’s. Zo leuk geschreven met prachtige plaatjes🤩
Elles 2018-09-29 10:28:26

Mooie reis lees het verslag graag. Foto’s zijn ook super mooi. Krijg een goede indruk van de reis. Moest je geen helm dragen in de kloof? 👨‍🚒veel plezier nog en ik kijk alweer uit naar het volgende verslag. 👋👋👋👋👋
Marco 2018-09-29 12:33:27

Wat een geweldige ervaring lijkt me dat...en bovendien erg ingewikkeld: je wilt kijken maar je moet ook opletten......denk dat Miriam inderdaad een hellempie op moest 😁
Vissekop 2018-09-29 15:51:00

Weer een mooi verslag van een leuke dag. Heeft Miriam zich niet bezeerd met de val. Je kan lelijk neerkomen. Wie schrijft de verslagen? Zou me niets verbazen als dit ook een talent van edjuh is. Dit kan je ook professioneel doen voor een blad. 😀😀 Julie hebben al veel mooie ervaringen. De foto's geven een mooi beeld van the narrows voor de thuisblijvers. Top. 👍
Fred 2018-09-29 17:02:44