Vanmorgen (na de gebruikelijke rituelen van de mannen) en het een aantal keren uitgegierd te hebben van het lachen (te stom om nu na te vertellen, maar dat zijn vaak de leukste momenten) hebben we heerlijk ontbeten buiten in de zon met uitzicht op Lake Powell. Hierna hebben de mannen de camper weer afgekoppeld en konden we op weg naar Bryce Canyon waar onze volgende campground is. We hebben eerst een tussenstop gemaakt bij de Walmart om de foto’s te uploaden die we nog bij het verslag moesten plaatsten. Dus lieve volgers….. het klopte dat er geen foto’s bij het verslag van gisteren waren. De wifi was niet echt goed en het verslag plaatsten lukte nog net maar foto’s uploaden was te veel gevraagd (dit is vandaag waarschijnlijk ook het geval dus het klopt als er geen foto’s bij dit verslag staan, deze komen dan morgen). Dit hebben we dus bij Walmart gedaan waar we gelijk nog even de voorraad konden aanvullen qua eten en drinken. 2 vliegen in 1 klap!

Hierna kon de tocht naar Bryce Canyon dan echt beginnen en dit heeft een uurtje of 4 geduurd. We moesten onderweg ook nog even voor de camper zorgen want die had ook dorst en natuurlijk de lunch scoren bij de Subway.

Toen we de camper geïnstalleerd en aangesloten hadden hebben we onze bergschoenen aangetrokken en zijn we met de gratis shuttlebus richting Bryce Canyon NP gegaan. We zijn uitgestapt bij Bryce Point en zijn via een prachtige route van 2,4 km naar Inspirationpoint gelopen. Dit schijnt de mooiste hike te zijn hebben we ons laten vertellen. En er was ook niets aan gelogen, want wat is Bryce Canyon mooi in al zijn apartheid, waar de uit zacht gesteente bestaande hoge kliffen door erosie zijn veranderd in bizar gevormde, kleurige “Hoodoos”.

Na de hike hebben we heerlijk in de zon gezeten bij de camper met een drankje en we hebben net allemaal lekker gedoucht. De pizza’s liggen in de oven (kokkie Ed heeft een dagje vrij) en we zitten nu allemaal al met spijkerbroek en truien aan want het koelt goed af.
Vannacht ligt de temperatuur rond het vriespunt dus we moeten het water ook afkoppelen ivm bevriezing van het water in de slang.
As we write schieten Jolanda, Ed en Lex omhoog want er komt ineens een enorm harde alarmtoon uit de camper. Het blijkt het rookalarm te zijn maar……niets aan de hand. Ramen en deuren staan open dus we kunnen zo lekker gaan eten. Dit gaan we echt wel binnen doen omdat het buiten echt koud aan het worden is.
Je ziet het maar weer…..geen dag gaat voorbij zonder een bijzonderheid!

Groetjes en tot morgen!
Lex, Jolanda, Ed en Miriam.

Geschreven door Travels-Ed-Miriam