Eén uur wekkers. Werktuigelijk alles doen. Twee uur bij de busplek. Naar Zvartnots.
Marit via Frankfurt. De rest naar Wenen. Ik word weer getransporteerd met n rolstoel. Ik laat het toe, omdat ik dan alle plichtplegingen sneller af kan doen. Idd: voorrang bij paspoortcontrole en security.
Schaamte: in m’n tasje zit nog de gebruikte kogel die ik opraapte bij het Tolors meer.. die wordt opgediept en ingenomen.
ik word weer enorm degelijk gefouilleerd. Nu heb ik pas door dat het alarmpje altijd afgaat/af zal gaan vanwege de metalen delen van mn prothese..
Gezellige koffie bij de gate. 6 Gates op Zvartnots; lekker overzichtelijk.
In Wenen word ik apart genomen en vervoerd in n invalidenbusje ipv de grote bus. De trap afdalen met krukken, ging voorbeeldig 😉.
Daardoor verliezen we het zicht op de anderen.
De grote groep nam die vlucht van 45 minuten overstap in Wenen; niet Do en ik. Veel te stressvol. En idd ik kom van de andere kant met de rolstoelbegeleider, en zie de overstappers veel te kalm stappen naar hun gate. Wij hadden de ongeduldige stewardessen al gehoord. ‘Kom op! Rennen!’ Als wij met Joost en Miranda aan de heerlijke koffie met broodje zitten, lezen we apps dat ze op 2 na deze vlucht gemist hebben ..
iedereen (10 op) moet nu alternatieven bedenken. Allemaal via een extra overstap..Een paar via Zürich (met uren wachten daar..), een paar via Frankfurt (pas namiddag uit Wenen weg). En het is nu pas 8.00 uur..
Wij gaan verder volgens schema, behalve dat het op Wenen druk is met gatewijzigingen als gevolg en op Schiphol hysterisch druk bij de bagagebanden. Maar weer heerlijk gereden door een invalidenbegeleider.
Wieger staat er. We rijden door drukte van de Bevrijdingspop-opbouw naar m’n huis; verdelen onze spullen en dan ben ik plots alleen.
Een beetje opruimen en rondlopen (de tuin is ontploft!) en intussen gaan de apps door, vanuit alle verschillende plaatsen v alle koorleden. Die nog in Yerevan zijn, zijn stil: te druk met leuke dingen doen. We zijn allen verspreid. Istanbul, Yerevan, Zürich, Frankfurt, Wenen, Nederland.
Ik val op de bank in slaap.
Morgen weer verder.

Geschreven door Marjoleins.travels