Nee, ondanks de losspringende veren in het matras: ik wil hier graag nog een dag blijven.
Ik beschrijf het maar kort - zoveel zien we weer vandaag. De bagage wordt met opgeladen jeep naar de grote bus een stuk verderop gereden (weg te smal). De zon is er terug,maar s ochtends is het ong 2 graden. We lopen naar het klooster-/kerkcomplex vlakbij: Haghartsin. 12e eeuws en vrij recent gerestaureerd. Mooie verhalen van Armine, bv bij de xatchkar waar alle dóórlopende ornamenten eeuwigheid uitbeelden. En de holle boom ernaast waar je door een gat kon kruipen (komt je wens uit).
Er zijn verschillende kerkjes op het terrein. We zingen weer ons religieuze lied. De akoestiek tilt je dan n beetje op.
De bus in: korte stop in Dilijan; waar een straatje van de oude stad onveranderd is. Boven de rotsen prijken witte sneeuwpieken.
Een prachtige busrit: eerst door het herfstige bos en rotshellingen; en na een tunnel in een andere provincie met totaal andere kleuren: kalige ronde heuvels - ook witte bergen in de verte. Onderweg een korte stop bij een maisstalletje: vers en warm met een beetje vet en zout. Schitterend uitzicht.
Het Sevan Lake is het op-1-na hoogste grote meer van de wereld: op zo’n 1800 meter. (Het hoogste is het Titicacameer)
We waren hier in februari: met sneeuw. Nu helderder met ver zicht. Sneeuwranges in de verte.
Ik klim dit keer helemaal naar het puntje van het schiereiland - langs de twee oude kerkjes- en heb rondom vanuit de hoogte zicht op het hele meer. Een kleine persoonlijke overwinning. Daar zittend op n oude buis, m’n lunch met oa falafel eten, voelt heel rijk. Ook nog in t zonnetje.
Het meer schittert in de zon. Het water is helder. Bootjes varen rond.
Nog even Erzrumi Shoror en A’damse grachten zingen voor een souvenir-mevrouw.
Met de bus richting westen, richting een wijnproeverij. Een prachtige rit met namiddag-strijklicht over eerst de 4 witte Aragats-pieken en dan aan de andere kant majestueus de Sis en Masis van de Ararat. Aankomst bij de wijnboerderij bij Jerevan in de buurt, is een verrassing.. een soort kasteeltje 🏰 in totale Eftelingstijl. En tot en met kleine details uitgevoerd. Het roept allerlei associaties op. ‘Straks moeten we ons verkleden als ridders en jonkvrouwen !’ ‘Ik zie een treintje-tour’ ‘Wie is de mol?’ ‘De vliegende fakir!’
We zien bij de rondleiding een indrukwekkende hoeveelheid tonnen en dat soort. Ik haak af eigenlijk.
Het wijnproeven gaat over in een diner.
Er wordt mooi afscheid genomen van Armine.
Het laatste stuk: naar Edzjmiadzin en het (grote) hotel 🏨 Richmond. Koffers boven en meteen n repetitie in het restaurant (waar de keukendames ons met mobieltjes filmen).
Ik luister nog naar de quintet rep.
Dan ontmoet ik weer bekende gezichten op een terras in de hoek. Cognacjes drinken en zingen voor de eigenaar. Hij zet met een glimlach stoelen bij, de groep wordt steeds groter.
Zitten tot het koud wordt.
Gauw naar bed; oordopjes in; gehorig hotel.

Geschreven door Marjoleins.travels