Ontbijt, inpakken, leuk gesprek met Jörg en Erwin.
We zingen eerst 3 liedjes bij het ‘duivenmonument’ en nemen een foto a la 2012. Het trekt meteen publiek: Bosniërs en toeristen. Zjute dunje in de buitenlucht met contact maken met publiek.
Dan de busreis richting Tuzla.
Olv Barbara lossen we verhaalraadsels op. En ik heb een fijn gesprek met Nina B. Er zijn 3 maatjes verdwenen binnen Slavuj: Boukje, Cees en Sjoerd. Ondanks de fijne nieuwe groep(sdynamiek), moet ik me opnieuw verhouden.
Onderweg - zeker iets van de grote weg af, zien we vele 1 mei- vierders, picknickend, met bbq en soms hele lammeren aan een spit.
Een koffiestop bij het bekende Panorama- eethuis en een zeer late lunch in het Etno Avlija - inmiddels ook zeer bekend ☺️. Ook daar zingen we. Zjute dunje o.a.. met veel contact maken. Ik voel dat ik een grens bereik. Geef het aan aan Ivo. Soms beschouwt hij mij als te vanzelfsprekend, vind ik. Knopje indrukken en daar gaat ze weer.
Er is onweer en regen.
Tuzla ziet er meteen wat grauw uit na al die zon-dagen. We mogen even rusten en dan is er weer repetitie in het hotel. M’n stem is schor en moe en ik voel een soort oververmoeidheid. Tranen om niks.
De anderen gaan weer eten. Ik besluit af te haken.
Doe een ondergoed- en sokkenwasje en schrijf bij.
De Slavujers doen lief.

Geschreven door Marjoleins.travels