Ivo ud-les en om 10.00 is Hakob weer paraat. Hij heeft een auto en chauffeur (Samuel) geregeld voor ons: voor 25.000 Dram rijdt hij ons buiten de stad naar het Sevan Lake. En weer terug.
De stad draagt een grauwsluier, Jerevan ligt in een dal. De smog is goed zichtbaar. We klimmen langzaam omhoog. De eerste sneeuw is beige (gemengd met stof); later steeds witter van kleur. Er zijn gewone dorpjes, met kris-kras huizen, hooi-bergen, paarden. De weg is goed en rustig. Soms flats midden in t landschap. Het oogt droog, en arm.
Bij Sevan Lake, naar het schiereilandje. Door een klim langs bedelaars en verkopers, kom ik uit bij twee oude kerkjes. Vergeleken bij de kloosters en kerken gezien in 2019 niet echt mooi. Wel ligt het er mooi bij en ik kan kaarsjes opsteken voor de doden en de levenden (bij Maria).
We zien elkaar weer bij de taxi. Ivo had een ontmoeting met wanhopige mensen.
‘Thuis’ 10 minuten rusten en dan komt Hakob: we gaan weer een doorloop houden. Daarna komt mijn leraar die me nogmaals laat oefenen op Trabzon par, op de 5/8e en op 7/8 e , 9/8e en 8/8e. Dat is voor mij niet moeilijk. Wel die Trabzon par.. ik raak er verhit van. Hakob tettert ook nog tussendoor- heel enerverend en ik ben zo overprikkeld: de andere twee gaan meteen iets eten en dóór naar een concert; maar ik haak compleet af.
Toch verschijn ik later bij het Theater.
Blijkt een groot volks Armeens orkest die veel dubbelen en veel eenstemmig spelen en zingen. Drukgetetterd lopen we in stilte naar huis. Vol hoofd : er kan niks meer bij !

Geschreven door Marjoleins.travels