Letterlijk en figuurlijk: volgepakt op weg: de auto met kampeeruitrusting, fietsvakantie-benodigdheden, daktent, dikke boeken, sportieve en warme kleding plus 1 jurk 👗.
Maar ook wij zelf: volle hoofden nog van de laatste twee weken. Fantastisch weerzien en optredens met Tvaltai uit Georgië gehad en een daverend slotconcert als afsluiting van project Merani. De Ajongh training gegeven: psycho-educatie voor sh/d kinderen tussen 9-11 jaar (na de zomervakantie de 2e helft) en het schooljaar als invallende ambulant begeleider afgerond (gesprekken, verslagen). Een leerzame tijd, waarin ik o.a. merkte dat ik beter ben geworden in lastige gesprekken voeren. Wat willen ouders? Gezien en gehoord worden, je betrokkenheid, begrip, inzet en kennis ervaren; daarna kun je pas echt verder - dit geldt ook voor de leerkrachten van de school waar hun (slechthorende) kind op zit. De kinderen zelf zijn gewoon leuk.
De 32 audities voor het Armeense Projectkoor Tsirani Tsar zijn gedaan, de keuzes gemaakt en gisteren hadden we alvast een repetitie in het gebouw van de oude Armeense kerk bij de Nieuwmarkt.
Op de valreep is Ruzanna het 5e lid geworden van het ZwarteZee Kwartet wat nu dus een Kwintet is geworden.
Roos is op familiebezoek met Abel en Jacob in Madrid: Abels Spaanse tak. Ze oefenden met logeren bij ons thuis - en oh, wat is de nieuwe veranda fijn - zeker als het warm is. Want die staat ook, sinds 3 weken.
Marit gaat met Keti’s reisgroep naar het prachtige woeste Tusheti in de Kaukasus; alleen te bereiken in de zomermaanden- over de hoge Abano-pas. Een tocht als uit ‘de gevaarlijkste wegen van Europa’ 😃. Welverdiend, want haar propedeuse gehaald !
En zo is het hoofd nog overvol.
Vanmorgen in de Oude Kerk met Sjoerd het Pelgrimsgebed gezongen (nog hees en daardoor ingetogen) en met het Iona- groepje gezegend op de drempel door Pieter.
Thuis de laatste kleur gemarkeerde lijstjes afgevinkt ✅
En dan op weg…. Om nog vóor de Randweg een afschuwelijk schrapend geluid te horen.. de buitenste fiets (de mijne) hangt nog slechts aan de 2 wielriempjes aan de fietsdrager. Het stuur sleept over de weg… balen.. de helft van mijn rechterhandvat is weggeschraapt..
Heel rustig naar de Ferry 🚢 in IJmuiden gereden- met voortdurend de zijspiegel checken.
En - bijzonder- binnen n uur met de auto van de haven - aan een ijskoffie, ingecheckt en al, mensen bestuderen en een beetje mijmeren.
Sjoerd typt ook - tegenover me. Even n glimlach.
Het hoofd mag langzaam leger worden !

Geschreven door Marjoleins.travels