Vannacht moest ik even plassen en wurmde me de daktent uit… het was schemerig, maar het was pas 03.00 u ..! We zijn natuurlijk rond de langste dag van het jaar en nogal noordelijk.
Het ligt trouwens weer heerlijk in de daktent en ik heb eindelijk weer eens goed geslapen.
Om 7.00 u een kopje koffie en erna aan de slag. Er werden buien voorspeld en we wilden liever droog inpakken - wat lukte.
In Aviemore ontbeten in heerlijke bakkerszaak. De scone met ham+ cheese was genoeg vulling tot 14.00 uur.
We rijden de A9 helemaal noordwaarts. Het Hoogland is nog prachtig, helemaal met dreigende wolken erboven. Na Inverness veelal langs de kust gereden , met mooie vergezichten. Lange bruggen over die de landtongen met elkaar verbinden. Onderweg zien we aangereden dieren, een mol, een vos, twee keer een hert. Zou iemand die weghalen ?
Een stopje gemaakt wat een lange stop werd met een kasteelbezoek. Dunrobbin Castle & Gardens in Golspie - pal aan zee; generaties lang eigendom van de Sutherland Clan (donkerblauw met groene ruit).
Geheel ingericht en opengesteld voor publiek. Er werd duidelijk veel gejaagd: herten, en ook leeuwen en panters. Een prachtige bibliotheek, kinderkamer, naaikamer, eetzaal, enz enz. Ze bezaten het 1e bad met waterleiding. Veel pracht en praal maar eigenlijk ook gezellig. Ik zou het best leuk vinden om er te logeren. Zo’n heel symmetrische tuin vind ik eigenlijk saai, maar meteen erachter ligt de zee. Een bijzondere combi.
Na het langste deel van de route vandaag, langs de kust, ineens afslaand naar het binnenland. En dat is in één woord: leeg. Vrij vlak en licht(grijs)groen van gras en lage struiken en verder eigenlijk niets. Ja, wind en flink ook. Er is af en toe bebouwing: grijze grove stenen huisjes en altijd laag boven de grond. De meeste zijn ook nog verlaten en stuk. Een enkele grote grijze kei ligt lukraak.
‘Waar zijn we aan begonnen’ gaat wel even door ons heen; want waarom gingen we hier ook alweer heen ? Zien de Orkny’s er ook zo uit ? We gaan daar wel 8 dagen fietsen..
We komen bij onze besproken B&B in Mey. Langs de uiterste strook van het vasteland van Schotland. Heel aardige gastheer. Jachthondentrainer. We zien hem bezig met z’n hond 🐕. Sjoerds hart springt op. Dit heeft hij ook jaren gedaan.
We zoeken onze bagage uit: wat blijft achter in de auto - wat gaat mee op de Orkny fietsvakantie. In ieder geval dat mooie dikke boek waar ik in begonnen ben van Konstantin Paustovski: ‘verhaal van een leven’ deel 1 en al 632 bladzijden. Als ik daar fiets, morgen en de 7 dagen erna; koud, nat en verwaaid, met bochels in beide wielen en minimaal een half uur van Sjoerd verwijderd kan ik me in ieder geval daar op verheugen 😏

Geschreven door Marjoleins.travels